Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 16

[Jan Everard Reuvens]

REUVENS (Jan Everard), vader van den vorige, werd in November 1763 te Haarlem uit den midden burgerstand geboren. Omtrent 7 jaren oud verloor hij zijn vader: zijne moeder had noch kennis van zaken noch middelen om hem eene behoorlijke opvoeding te geven. In zijn vroege jeugd leerde hij nauwelijks iets meer dan lezen en schrijven en de gronden van den godsdienst. In zijn 11de jaar kwam hij aan de Latijnsche school zijner geboortestad, en reeds in 1778 werd hij met allen lof tot de academie bevorderd. Nog te jong om de Hoogeschool te betreden, werkte hij een jaar lang op het kantoor van een kundigen notaris te Haarlem en vertrok niet voor het najaar 1779 naar Leiden. Den 6 November 1784 werd hij, na verdediging eener desseatatic de Cautione Madiana, tot meester in de beide regten bevorderd, en in het laatste jaar, het gemis der Fransche taal gevoelenden, legde hij er zich zoo op toe, dat hij in

[p. 280]

later tijd voor een der bekwaamste stellers in de taal werd gehouden.

In 1784 zette Reuvens zich als advocaat te 's Hage neder en genoot er de vriendschap en leiding van den beroemden advocaat Gallee. Bij verandering van zaken in 1787 verliet hij voor een korten tijd Holland, en ging naar Brussel, van waar hij echter het volgende jaar naar 's Hage terugkeerde, en hervatte er de praktijk. In 1795 werd hij schepen te 's Hage, vervolgens lid van 't Hof van Holland en Zeeland, en kort daarna, met 4 andere Heeren tot de Commissie benoemd ter afdoening van de voor den Hoogenraad nog hangende zaken. In 1796 benoemde hem de Nationale vergadering in de commissie tot het vervaardigen der Crimineele wetboeken doch, voor zoover men zich kan herinneren, zijn de leden, om welke reden dan ook, nooit bij elkander gekomen; waarop hem in Grasmaand 1798 de minder aangename commissie werd opgedragen om een regterlijk onderzoek te doen over de zaak van de Representanten. Men vergaderde te Utrecht, maar door verandering in 's lands openbare omstandigheden, ging deze commissie, na verloop van twee maanden, uit een. Nog in hetzelfde jaar werd hij door het vertegenwoordigend en uitvoerend bewind in eene commissie van 12 personen geplaatst. om, volgens de wetboeken, de nieuwe regterlijke magt in werking te brengen, doch reeds in het volgende jaar door zijn aanstelling tot agent van Justitie, aan dezelve onttrokken, welke post hij tot in 1801 waarnam, wanneer een andere regeeringsvorm dien deed vervallen.

Het in dat jaar ingestelde staatsbewind droeg hem, in vergelding van vroegere werkzaamheden, wederom den toenmaals hoogsten post in het regterlijk vak op, die van voorzitter van het Nationale, naderhand koninglijk geregtshof, dat in de Lentemaand 1802 bevestigd werd. Na de komst van Lodewijk werd hij gedwongen de betrekking van buitengewoon Staatsraad te aanvaarden en bij de instelling van de ridderorde de Unie, tot ridder benoemd. Toen in Februarij 1807 eenige buitengewone leden van den Staatsraad dien, alsof zij in gewone dienst waren, moesten bijwonen, bevond hij zich onder dezen. Het gevolg dezer bijeenkomst was, dat de Koning in November daaraanvolgenden drie commissarissen benoemde ter herziening van vroeger gemaakte ontwerpen van wetten. Reuvens werd tot voorzitter van de commissie tot het criminele wetboek verkozen, en nadat de drie commissien ieder hare taak volbragt hadden, werden de voorzitters, wier hoofd hij bleef, gemagtigd, om het werk dier commissiën te herzien, en met elkander in overeenstemming te brengen. Na den afloop hiervan, en de goedkeuring en vaststelling van het crimineel wetboek, werd hij tot commandeur der ridderorde verheven, bij welke gelegenheid hem zijn ambtgenoot in, de staatsraad N. Hinlo-

[p. 281]

pen, een Latijnsch vers vereerde. In Nov. 1808 werd hij voorzitier der eerste afdeeling, in 1809 vice-president van den Staatsraad, welke benoeming echter van geen gevolg was tot dat de koning hem desniettemin de portefeuille van den minister vice-president van het genoemde staats-ligchaam in April 1810 opdroeg. Hij bekleedde dezen post tot de opheffing van den staatsraad bij de vereeniging van Holland met Frankrijk.

Reuvens verkoos thans te Leiden te gaan wonen, doch kort daarna werd hem het ambt van president in het nieuw opgerigt keizerlijk geregtshof te 's Hage opgedragen. In 1812 tot lid van het hof van cassatie benoemd, vestigde hij zich te Parijs. Na de omwenteling in 1814 werd hij door Willem I tot president eener afdeeling in het hof, dat thans den naam van Hoog Geregtshof hernomen had, benoemd, en vervolgens tot lid der commissie tot de wetboeken.

Het ontwerp der wetboeken voor de noordelijke provinciën geleverd, en inmiddels de zuidelijke met deze vereenigd zijnde, werd Reuvens met den voorzitter der commissie, den staatsraad en hoogleeraar Kemper, in Mei 1816 door den koning naar Brussel gezonden om de ontwerpen der wetboeken, gezamentlijk met een commissie uit de zuidelijke provinciën, te onderzoeken, doch terwijl men nog aan dat werk bezig was, maakte een ongelukkig toeval, in Julij van hetzelfde jaar een einde aan zijn leven.

Zie Gal. des Cont.; Nouv. biogr. génér.; Nieuwenhuis; Kobus en de Rivecourt.