Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 15

[Jean la Placette]

PLACETTE (Jean la), de protestantsche Nicole, werd den 19^den Januarij 1639 te Pontacq, waar zijn vader predikant was, geboren. Toen hij 21 jaren oud was, eindigde hij zijne godgeleerde studie te Montpellier, na (1657), onder Marcel, een thesis verdedigd te hebben, de imagine Dei in Adamo. Weldra werd hij predikant te Orthez. Vier jaren later was hij op het punt tot predikant te Nay beroepen te worden (1664), toen het consistoire van Charenton hem tot leeraar begeerde te bezitten. Hij verkoos echter Nay, waar hij tot 1685 bleef. Vóór de herroeping van het edict van Nantes, ging hij te Parijs verlof vragen om naar Holland te mogen vertrekken. Hij verkreeg het, in weerwil van den tegenstand van den intendant Foucault. In plaats van naar Holland, ging hij echter, op uitnoodiging van den keurvorst van Brandenburg, die hem een leeraarplaats te Königsberg aanbood, naar Pruissen. Frederik Willem bejegende hem met veel achting, doch stond hem aan Charlotte Amalie, koningin van Denemarken, die hem te Kopenhagen wenschte te bezitten, af. In 1686 vertrok hij derwaarts en diende bijna 25 jaren aldaar de fransche gemeente, toen de koningin wegens een vreeselijke pest uit Kopenhagen naar Oldenburg week, waar zij la Placette ontbood (1711). Het volgende jaar zond zij hem naar Holland, om aldaar twee leeraars voor de fransche kerk te Kopenhagen te kiezen. Op zijn verzoek stond Charlotte Amalie, schoon met weerzin, toe, dat hij in Holland bleef. Na twee jaren in den Haag vertoefd te hebben, vertrok hij naar Utrecht, waar zijn eenige dochter met den kolonel d'Apremont gehuwd woonde. Deze huurde voor hem een buitenplaats, waar hij den 25^sten April 1718, in den ouderdom van ongeveer 80 jaren, overleed.

La Placette was een uitstekend godgeleerde. Talrijk zijn zijne schriften van welke de meeste te 's Hage en Amsterdam zijn uitgegeven.

De insanabili romanae Ecclesiae scepticismo dissertatio. Amst., 1686, 1696, in 't fr. overgezet door Nicolas Chalaire. Amst., 1712. 12^o.

Discours sur la negligence du salut. Gén., 1692.

Traité de l'orgueil. Amst., 1692. 12^o. 1693. 8^o. Neuchâtel, 1694. 12^o. Amst., 1700. 12^o.

Nouveaux essais de morale. T. I. Amst., 1692. 12^o. T. II. 1693. Réimp. et augm. de deux têmes. Amst., 1697. 12^o. 1716. 12^o.

Nouveaux essais de morale qui peuvent de servir suite aux autres essais du même auteur. La Haye, 1715. 2 T. 12^o.

[p. 346]

Amst., 1732. 6 vol. 12^o., met het vorige in 't Duitsch. Jena, 1719, 1728. In 't Holl. 1715.

La morale chrétienne abregée et réduite à ses principaux devoirs. Colog., 1695. 12^o. Nouv. édit. augm. Amst., 1701. 2 part. in 12^o. Gen., 1731. 2 vol. 12^o. Rott., 1734. Vert. in 't Duitsch. St. Gall, 1702. 8^o.

La mort des justes où manière de bien mourir. Amst., 1695. 12^o. 1696. 12^o. In 't Eng. Lond., 1750. 2 vol. 4^o. In 't Duitsch. Frankf., 1703. 8^o. In 't Holl. 1714.

Traité de la Conscience. Amst., 1695. 12^o. 1699. 12^o.

Observationes historico-ecclesiasticae, quibus eruitur veteris Ecclesiae sensus circa pontificis romani potestatem in definiendis fidei rebus. Amst., 1695. 12^o.

La Communion dévote. Amst., 1696. 12^o. Gen., 1724. 8^o. In 't Duitsch. Lemgo, 1775. 8^o.

Divers traités sur des matières de conscience, où l'on trouvera la resolution de plusieurs cas importans. Amst., 1697. 12^o.

Traité de la foy divine. Amst., 1697. 12^o. 2^e édit. revue et augm. Rott., 1716. 4 vol. 12^o.

Traité de l'aumône. Amst., 1699. 12^o.

Traité du serment. La Haye, 1700, 1701. 12^o.

Traité des bonnes oeuvres en général. Amst., 1700. 12^o.

Traité de l'autorité des sens contre la transsubstantiation. Amst., 1700. 12^o.

Reflexions chrétiennes sur divers sujets. Amst., 1701, 1707. In 't Duitsch. Schafft, 1711. 8^o.

Dissertations sur divers sujets de morale et de théologie. Amst., 1704. 12^o.

Réponse à deux objections qu'on oppose de la part de la raison à ce que la foi nous apprend sur l'origine du mal et sur le mystère de la Trinité. Amst., 1707. 12^o.

Réponse à une objection qui tend à faire voir que si Dieu a résolu les ésénemens on peut negliger les soins que paraissent les plus nécessaires. Amst., 1709. 12^o.

Eclaircissement sur quelques difficultés qui naissent de la consideration de la liberté nécessaire pour agir moralement avec une aditition où l'on prouve contre Spinosa que nous sommes libres. Amst., 1709. 12^o. Contre Bayle.

Traité des jeux de hasard défendus. La Haye, 1714. 12^o.

Nouvelles réflexions sur la prénotion physique et sur les yeux de hasard. La Haye, 1714. 12^o.

Avis sur la manière de prêcher. Rott., 1733. 12^o. In 't Hoogd. Avec des remarques par Rannft. Leipzig, 1738. 8^o.

Oeuvre posthume publié par Carlier de St. Philippe. Met inleiding.

Traité de la Justification. Amst., 1733. 12^o.

Vele dezer werkjes zijn in het Nederduitsch overgebragt.

[p. 347]

Zie Saxe, Onom., T. V., p. 525; Cat. Bibl. Runav., T. I, vol. II, p. 1516; Nov. Reipubl. Liter. 1709, Febr. p. 191 et Mart., p. 256; Stollé, ad Heumonnum Conspec., p. 428; Bibl. Brem., Cl I, p. 286, 461; T. II, p. 295 sq 894; Cl. VII, p. 354; Miscell. Duisb., T. II, p. 252; Ypey, Gesch d. christ. kerk in de 18de eeuw, D. VIII, bl. 364; Glasius Godgel. Nederl.; Schotel, Kerk. Dordrecht, D. II, bl. 155; Abcoude, Naaml., bl. 289; Aanh., bl. 168; Carrier de Saint Philippe, Vie de la Placette; Haag, la France Protest.; Niceron, Mémoires, T. II; Europe Savante, T. XVII; Nouvelles Litteraires, Juillet 1718; Querard, La France littér.; Sayons, Hist. de la littér. Franç. à l'étranger, T. II, p. 211-220; Biogr. génér. moderne Deos biogr. Biblioth. raisonné, T. II, p. 319, 333; T. XXV, p. 155.