Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 13

[Servatius Naeranus]

NAERANUS (Servatius), of van der Neer, ook alleen Servatius, Servatius Joannis, Servatius Wynants, Servatius Winandi, Servatius Wynants Nerensis, Servaas Jansz. Naeranus, Servatius Weertensis, Naeranus Neerssen van Weert, Servaas Jan van Neersoen van Weert genoemd, werd in het midden der 16e eeuw te Weert, in de provincie Limburg geboren. In 1575 en 1576 was hij predikant te Maastricht en Hasselt. Volgens een lijst der predikanten in de classis van Maastricht, voorkomende in Boekzaal der Gel. Wereld, Julij 1740, bl. 76-91 was hij tweede predikant te Maastricht, werd aldaar in 1576 in connectie met Hasselt beroepen en vertrok in 1576 naar Goch. Volgens eene aanteekening van zijn eigen hand was hij in dat jaar ‘dienaer des woorts in die heymelicke gemeynte tot Emmerick en in die andere Cleefse steden daer omtrent,’ In 1578 kwam hij te Dordrecht, hield er een proefpreek, werd er den 28sten Augustus van dat jaar bevestigd, en bleef er tot zijn dood toe in dienst, schoon hij, volgens gebruik dier dagen, te 's Hage, Utrecht en Amsterdam te leen werd gegeven. Hij was een godvruchtig, gematigd en geleerd man, bevriend met Dathenus, Moded en Adriaan van Blijenburg. In 1602 werd hem verlof gegeven zich eenigen tijd van zijn dienstwerk te onthouden, ten einde zijne overzetting van het Nieuwe Testament te kunnen voltooijen. Hij gaf deze het volgende jaar te Dordrecht bij Abraham Canin in 8^o. in het licht, met den volgenden titel: 't Nieuwe Testament van nieuws oversien na de Griecsche en Latijnsche Texten, ende ghecorrigeert van veel fouten, die in de voorgaande Testamenten gevonden syn geweest.

Hij overleed 24 December 1608. Zijn zoon Samuel, toen predikant te Amersfoort, betreurde dit verlies in een Latijnschen treurzang (Lacrymae in obitum Parentis desideratissimi Servatii Naerani etc.). Hij is tweemaal gehuwd geweest. Zijn eerste vrouw schonk hem vier zonen, die volgen.

[p. 14]

Zijn broeder Wynandus Johannes, elders genoemd Wynandus van Weert, deed in 1582 te Dordrecht, een voorstel en werd vervolgens voor de classis van Zuid-Holland door Levinus van der Borre, predikant te Geertruidenberg, geëxamineerd. In 1586 komt hij voor als predikant te Bleskensgraaf en later te Elburg.

Zie Kobus en de Rivecourt. Balen, Bes. van Dordr. bl. Le Long, Boekz. der Ned. Bijb. bl. 775, 776; S. Naerani, Poëm. p. 42; Soermans, Kerk. Reg.; de Jongh, Naamr. der Pred. van Geld. bl. 376; Brandt, Ges. der Ref. D. III. bl. 867; Abr. Rutgers, Tweede Eeuwg. waar achter Naaml. der Leeraars sedert de Hervorm. te Amersfoord. No. 8; M. Schookius, de Canon Ultraj. p. 477; Kist en Royaards, Ned. Arch. voor Kerk. Ges. D. IV. bl. 298; Glasius, Godg. Ned. o.h.w. Schotel, Kerk. Dordr. D. I. bl. 121. 181 volgg D. II. bl. 758.