Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Tweede stuk

[Arnoldus Montanus]

MONTANUS (Arnoldus), zoon van den vorige, kwam in 1702 als proponent te Lekkerkerk, waar hij in 1743 overleed. Niet zijn vader, gelijk Glasius wil, maar hij is de schrijver van:

[p. 1010]

Asafs geestelijke overwinninghe na langen zelfstrijd, aengetoont in eenige Redevoeringen over den LXXIII Psalm. Rott. 1717.

Gulden keeten van de voornaemste deugden der Christenen.

Euthanasia, ofte wel sterven, waer in van den dood in 't gemeen en van alles wat tot het wel en salig sterven behoort. Amst. 1744, 2 dn. 8^o. (met W. Eenhoorn).

Zie Brans, Kerk. Reg. bl. 77; Glasius, Godgel. Nederl.; Boekz. d. Gel. wereld, 1718b, bl. 39.