Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Tweede stuk

[Enguerrand de Monstrelet]

MONSTRELET (Enguerrand de), in de XV^e eeuw te Kamerijk, dat toen tot Nederland behoorde, uit een adelijk geslacht geboren, vervolgde de chronijk van Froisart. De titel van zijn werk is:

Chronique d'Enguerrand de Monstrelet. Gentilhomme, jadis demeurant a Cambray en Cambresis. Contenant les cruelles guerres civiles entre les maisons d'Orleans et de Bourgogne, l'occapation de Paris et Normandie par les Anglois. l'expulsion d'iceux et autres choses memorables advenues de son temps en ce royaume et pays élrangers. Histoire de bel exemple et de grand fruit aux François. Commencant l'an 1400 on finit celle de Froissart et finissant en l'an 1407 peu outre le Commencement de celle de Messire Philippe de Comine (titel der uitgaven 1603). Dit werk is eerst uitgegeven te Parijs bij Visard zonder jaartal; daarna in 1512, 1518, 1572 door Denis Sauvage, 1595 en 1603, altijd te Parijs in drie deelen in folio, laatstelijk in de Collection des Chroniques par J.A. Buchon, Paris 1824 et suiv., in welke verzameling Monstrelet even als Froissart 14 deelen beslaat. Ook maakt

[p. 1003]

hij een deel uit van het Pantheon Litter. Paris 1842. Ofschoon blijkens den titel dit vervolg tot 1467 loopt, is echter thans het gevoelen aangenomen dat Monstrelet zelf het slechts tot 1444 gebragt heeft, en dat het overige er door eenen andere misschien Jacques de Clercq is bijgevoegd. Volgens de Wind heeft Monstrelet zich vele moeiten gegeven om de gebeurtenissen naauwkeurig te onderzoeken en was daarover in gestadige briefwisseling met de aanzienlijken van zijnen tijd. Hij heeft zijne geschiedenis met vele echte staatsstukken en brieven van vorsten verrijkt. De meeste schrijvers prijzen zijne waarheidsliefde en goede trouw, doch allen komen over een dat hij eenizins partijdig is over het huis van Bourgondie. Zijn stijl is eenvoudig, maar niet vrij van langdradigheid. Volgens Carpentier overleed hij in 1453 te Kamerijk.

Zie Bibl. Univ.; Bibl. Biogr.; Bibl. génér.; Bayle, Dict. Hist. et Crit.; Brunet, Manuel du libraire, T. II. p. 507; Dacier, Mém. de l'Acad. des Inscript, T. XLIII. p. 560; Carpentier, Hist. de Cambray, T. II. p. 805; Dewez, Nouv. Mém. de l'Acad. de Brux., T. II. p. 5; Val. Andreas, Bibl. Belg. p. 405; Foppens, Bibl. Belg., T. I. p. 264; Jöcher; Adelung, de Wind, Bibl. der Geschied., bl. 70, 518. M. Dumossan. Précis Hist. sur M. et sur ses Chroniq. Paris 1808; Quiterat, Précis de la Pucelle, T. IV. p. 360; Nouv. Biogr. Genér.; Fabricii Bibl. Lat. Med., T. II. p. 304; Offerhusii, Compend. IX, VIII 7 (O); Saxe, Onom. T. II. p. 465.