Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Eerste stuk

[Isaac Memmius]

MEMMIUS (Isaac), zoon van Petrus Memmius, die volgt, werd te Utrecht geboren, jur. utr. doctor en 1614 stifts syndicus te Hamburg. Hij huwde Johanna Smith en was een tamelijk Latijns dichter. Tot zijne vrienden behoorden Janus Douza en Gruterus. Behalve eenige gedichten bij Gruterus, Del. Poët. Belg. T. III. p. 548-549, en in Posthii, Parerg. Poet. part. II. p. 330, 331, gaf hij de volgende in het licht:

Elegia ad Arn. Bonnum, senatorem Lubicensem de obitu Jani Gulielmi juvenis doctissimi, Rostoch. 1515. 4^o.

Scazontes in nuptias D. Lucae Bacmeisteri sen. Theol. Rostoch. cum Cathar. Beselinia, Rostoch. 1585. 4^o.

Luctus in obitum Eugenii Colonii, adolescentis nobilis Megapolitani. Rostoch. 1587. 4^o.

Odc alcaica in rectoratum academ. Rostoch. Augusto, duci Brunsvicensi. commissum, in Mart. Goskii, Arboret. Aug. A^o. 1650 et 1693. fol.

Zie Molleri, Cimbr. Litt. T. II. p. 550; Jöcher, Adelung u. Rotermund, i.v.; Hoeufft, Parn. Lat. Belg. p. 93-94; Peerlkamp, de Poëtis Lat. p. 164; Sweertius, Ath. Belg. p. 96.