MEGAPOLENSIS (Samuel), med. doct., jongste zoon van Johannes Megapolensis, (predikant te Schoorl en Bergen; te Reusselaersdijk (1642) en (1649) te Nieuw-Amsterdam, beide in Noord-Amerika), werd in 1662 proponent en predikant te New-York in Amerika, in 1670 de Wieringerwaard en te Zuid-Zype in Noordholland, en vervolgens van de Engelsche kerk in Vlissingen, waar Thomas Pots hem 30 Mei 1677 bevestigde. Den 23 Mei 1685 vertrok hij naar Dordrecht, waar hij
[pagina 534]
[p. 534]
in 1700 emeritus werd en in 1706 stierf. Hij was een zeer geleerd man.
Zie Balen, Beschr. v. Dordr. bl. 195; Steven, Hist. of the British Ghurches in the Netherlands, p. 300, 306; Vrolijkherd, Vliss. Kerkhemel. bl. 150, 151, 328; Schotel, Kerk. Dordr. D. I. bl. 438, D. II. bl. 217; O'Callaghan, History of New Netherland, Vol. I. p. 439.
Auteursrechtvrij