Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Eerste stuk

[De Meester]

MEESTER (De), hollandsch kunstgraveur uit de 2^e helft der XV^e eeuw. Wat van zijne kunst overig is, berust in

[p. 523]

's Rijks Museum te Amsterdam. Kramm vermeldt van hem de volgende gravuren:

Een edelman wordt door den dood verrast.

Twee naast elkander zittende personen, kopij naar Wenzel van Olmuts.

(Beide afdrukken in het kabinet te Weenen).

Salomon bidt knielende een op een zuil staanden afgod aan.

Jacobus de Mindere.

St. Philippus.

St. Bartholomeus.

Een Turk te paard.

Een wapenschild dat een burzelbaum (?) vormt, met een knaap die den luchtsprong doet, volgens Duchesne, de originele die onder de werken van Israel van Mecken voorkomt.

Een zittende vrouw met een wapenschild en helm.

St. Petrus en Paulus met den zweetdoek, waarop het gelaat van den Zaligmaker is afgedrukt, boven aan de pauselijke kroon met de sleutels onderaan, in het midden het teeken L. 0.30, boven het jaartal 1497.

Zie Duchesne, Iconophile, p. 77; Kramm, t.a.p.