Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Eerste stuk

[Nicolaas van der Meer]

MEER (Nicolaas van der), predikant te Otterlo (1679) Nieuwkerk (1682), Doesburg (1689), Wezel (1689), Zutphen (1694), stierf 1698. Hij maakte zich bekend door zijne nieuwe berijming van de Psalmen. Hij dichtte ze op den trant van Dathenus maar tevens ook op andere toonen en zangwijzen. Volgens van Iperen schikte hij zich vooral naar de bijzondere verklaringen van Salomon van Til, in zijn Digt- Sangen Speelkonst en in het eerste boek der snaarliederen, achter wiens werk hij heeft uitgegeven het eerste boek der Psalmen Davids in dichtmaat uitgebreyd. Dordr. 1695. Mattheus Gargon volgde zijn voetspoor en gaf het Tilliaansch of zoogenaamd Cocceaansch psalmboek, met de aanvullingen van het werk van van der Meer, Dordr. 1699. 4^o in het licht.

Hij schreef nog:

Zegenwensch aan den hoog wel geboren, gestrengen en voor-

[p. 479]

treffelijken heer, den heer Walraven baron van Heeckeren, heer van Nettelhorst, drossaart van de graafschap Zutven, gevolmagtigde wegens de ridderschap ter vergaedering van haar ed. hoog mog. de heeren Algemeene Staten der Vereenigde Nederlanden en uit dezelve benoemt gezant aan veel vermaarde Vorsten-hoven, nu nog bij den doorlugtigsten koning van Sweden; als zijn hoog wel geb. in erkentenis van soo veel trouwe diensten den lande bewesen van haar ed. hoog mog. tot hoog schout der meijerijen van 's Hertogenbosch benoemd was in Sprokkelmaand des jaars 1694, opgedragen enz. (aan zijn broeder Robbert van Heeckeren). Zutphen 1694. 8^o. op 4^o.

Men vindt van hem ook een gedicht voor de Lijkreden van D. Flud van Giffen op Jacobus Sappius, predikant te Dordrecht.

Zie van Iperen, Kerk. Hist. v.h. Psalmgez. D. I. bl. 217, 218 de Jongh, Naamr. d. Pred. v. Gelderl. bl. 365; Abcoude, Naaml. v. boeken, bl. 240, Aanh. bl. 136; v.d. Aa, N.B.A.C. Woordenb. o.h.w.