Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Eerste stuk

[Israel van Mecken]

MECKEN (Israel van), de oude, goudsmid en plaatsnijder Dezen kunstenaar zijn niet minder dan twaalf verschillende namen gegeven. Hij leefde in de tweede helft der XV^o eeuw in de stad Bocholt, en was waarschijnlijk geboren te Mecheln, een klein dorp in het graafschap 's Heerenberg aan de Zutphensche en Kleefsche grenzen, niet ver van de stad Bocholt verwijderd. Zijn zoon; die denzelfden voornaam had en daarom de jonge genaamd, was schilder en plaatsnijder. Wie van beide den 13 Maart 1503 te

[p. 463]

Bocholt stierf en begraven werd, is onzeker, gelijk ook niet schijnt te kunnen bepaald worden aan wie het verschillend graveerwerk zoo als b.v. platen die in de eerste druk van de Keulschen bijbel van 1470 en in dien van Anton Koberger van 1483 voorkomen moeten worden toegeschreven. Bij Nagler vindt men niet minder dan 318 van beide vermeld, waarvan er 217 beteekend en van 217 tot 236 niet beteekend zijn. Schilderijen van Israel van Mecken, de jonge, vindt men o.a. in de kerken te Munster, in de galerijen te Weenen en te Schlesheim. Overigens is al hetgeen men over beide vermeld vindt, in weerwil van de ijverige nasporingen van eenige bekwame kunstkenners, vooral van den heer Kramm, nog verward.

Zie Kramm Lev. en werk. d. Holl. en Vl. Kunstsch. D. IV. bl. 1080-1085 en aangeh. schrijv.