vertrok hij in November 1533 naar Munster, waarover hij het opperbevel in handen kreeg, en waaraan hij nieuwe wetten gaf. Hij sneuvelde, toen deze stad door den bisschop belegerd werd. Zijn dood verwekte algemeenen schrik, die Jan Bokelsz. door een aanspraak verdreef. Deze huwde de nagelaten weduwe van Matthysz. Chr. v. Sichem heeft hem in plaat gebragt.
Zie Ottius, Annales Anabapt. Basil. 1672; Meshovius, Hist. Anabapt. Col. 1617; Jochmus, Gesch. d. Kirchenreform. zu Münster, 1825. 8o; J. Hast, Geschichte der Wiedertäufer, bis auf ihren Stürz. zu Munster. (Munster 1836); C.A. Cornelius, Geschichte des Münsterischen Aufruhrs, 1e B.; L. Hortensius, Tum. Anab. p. 15, 16; Oproeren der Wederdoperen, bl. 33, 46; Wagenaar, Beschrijv. v. Amsterd. D. III. bl. 26, 32; Brandt, Hist. d. Ref. D. I. bl. 112, 113; Ypey, Gesch. d. System. Godgel. D. III. bl. 119; Cerisier, Ned. Geb. D. II. bl. 306; van Mieris, Ned. Vorsten, D. II. bl. 404, 405, 410; Ypey en Dermout, Gesch. d. Ned. Herv. kerk, D. I. bl. 124, volgg.; Kist en Royaards, Arch. voor Kerk. Gesch. D. V. bl. 119, 120; Rippold, D. Joris v. Delft, in Zeits. f. Hist. Theol. 1863. S. 7, 53; Kok, o.h.w.; Kobns en de Rivecourt; Verheyden, Eff. eor. qui Antichr. oppugnarunt.