Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Eerste stuk

[Petrus van Mastricht]

MASTRICHT (Petrus van), werd in November 1630 te Keulen geboren, waar zijn vader, Thomas Schoring of van Mastricht, ouderling bij de geref. gemeente was. Zijne moeder heette Jeanne le Plancque dochter van den burgemeester van Ath, die naar Antwerpen was gevlugt om het geloof. Hij werd te Duisburg in het grieksch en latijn onderwezen, studeerde te Utrecht, Leiden en Heidelberg en bezocht Engeland. Te Utrecht wedergekeerd, voleindigde hij zijne studie onder Gijsbert Voet, Karel de Maets en Joh. Hoornbeeck. In 1652 proponent geworden zijnde, werd hij predikant te Xanten, vervolgens te Gluckstadt in Holstein, van waar hij naar Frankfort aan den Oder werd beroepen tot hoogleeraar in de praktische godgeleerdheid en de Hebreeuwsche taal. Na dit ambt drie jaren bekleed te hebben, bood men hem een leerstoel te Duisburg aan, waarheen hij gereisd was (1667) om den titel van meester in de kunsten en doctor in de godgeleerdheid te verkrijgen. Na den dood van Gijsbert Voet te Utrecht werd hem door curatoren diens leerstoel aangeboden, dien hij vervulde tot zijn dood, den 10 Febr. 1706, ten gevolge van eene wond, door een val verkregen. Den 24 van dien maand sprak Hendrik Pontanus eene lijkrede op hem uit. Zijn portret gaat op meer dan ééne wijze uit.

Hij vermaakte f 20,000 tot onderhoud van twee studenten in de godgeleerdheid te Utrecht. Waarschijnlijk was hij de

[p. 362]

broeder van den vermaarden regtsgeleerden Gerard van Mastricht.

Hij schreef:

Theologia Theoretico-Practica 1655. 2 vol. 4^o. Amst. 1682. 2 vol. 4^o. Traj. ad Rhen. 1699. 2 vol. 4^o. 1713, 1724. Hij valt in dit werk de Coccejanen aan. Sal. van Til. heeft het echter p. 18 zijner Bibl. Select. zeer geprezen. In het Holl.

Vindiciae veritatis Sacrae Scripturae contra Christophorum Wittichium, omstreeks 1659. Traj. ad Rhen. 12^o.

De fide salvificâ syntagma Theoretico-practicum; in quo fidei salvificae tum natura, tum praxis universa, exponitur; cum praefatione de membris Ecclesiae visitilis, seu admittendis, seu rejiciendis, Duisburgi ad Rhen. 1671. 8^o.

Novitatum Cartesianarum Gangraena, corporis Theologici nobiliores plerasque partes arrodens; seu Theologia Cartesiana detecta. Duisburgi. 1677. Amst. 1678. 4^o.

Academiae Ultrajeet. Votum Symbolicum: Sol. justitiae. Traj. ad Rhen. 1677. 4^o.

Contra Beckerum. Traj. 1692.

In het Nederd.

Beschouwende en Prakticale Godgel. Amst. 1749, 50. 2 d. 4^o.

Zie Henr. Pontani, Orat. funeb. Traj. ad Rhen. 1706; Burmanni, Traj. erud. p. 212, 213; Brema litter. p. 7; Le Long, Bibl. Sacra. p. 225; Kobus en de Rivecourt. o.h.w.; Paquot, Mém. T. II. p. 149; Glasius, Godg. Ned. o.h.w.; Hoogstraten, Kok, Jöcher, Abcoude, Heringa, de Audit. p. 141; Saxe, Onom. T. V. p. 118; Arrenberg, Naaml. v. Ned. boeken; Muller, Cat. v. portr.