[Otto Marcelis]
MARCELIS (Otto), werd, waar is onzeker, in 1613 geboren, bragt vele jaren in Frankrijk en Italië door, en schilderde te Parijs voor de koninginne-moeder, die hem behalve kost en inwoning, dagelijks een Louis d'or gaf. Vervolgens vervaardigde hij vele schilderijen voor den groot-hertog van Florence. Ook bezocht hij Napels en Rome, waar hij inzonderheid de leiding van Willem van Aalst genoot. De bend gaf hem den bijnaam van den snuffelaar, wegens zijn omzwerven in de omstreken van Rome tot het opsporen van planten, hagedissen, padden, slangen en insecten, ten einde zich daarvan ter navolging te bedienen, want alleen uit dergelijke voorwerpen bestonden de ordonnanties zijner zeer fraai en uitvoerig bewerkte schilderijen.
Hij vestigde zich later te Amsterdam, trad er in den echt en overleed in 1673. Hij had buiten die stad een stuk laag land, dat hij had doen omheinen, en waar hij verscheidene duiven bewaarde, en dagelijks deed spijzen, die hij voor zijne studien noodig had. Zijn portret is bij Houbraken.
Zie behalve Houbraken, Jacob Campo Weijerman, Immerzeel, Lev. en werk. der Holl. en Vl. Kunstsch. D. II. bl. 199; Kramm, Lev. en werk. der Holl. en Vl. Kunsts. D. IV. bl. 1060.