Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 12. Eerste stuk

[Engelbregt Maas]

MAAS (Engelbregt) zoon van Jacobus Maas en Aleyde de Tassis, Raadsheer bij den hoogen raad van Mechelen, daarna voorzitter van den geheimen raad. Willem I noemde hem en Joannes Scheyfve, kanselier van Brabant, ‘bedorven regters en raden, die elkander een vijandig hart toedroegen.’ Hij was in briefwisseling met Justus Lipsius en Erycius Puteanus. Hij overleed in 1622, 85 jaren oud.

Zie Tomb. des Hommes illustr. du Conseil privé, p. 21, Viglii ab

[p. 15]

Aytta, Epp. ad Joach. Hopperum, Ep. XCVII, bij Hoynck van Papendrecht, Anal. T. I. p. ii, p 554, T. I. p. 41, T. I. p. ii, p. 554; Lipsii, Opera T. II, p. 1039; E. Puteani, Epist. app. cent. I. p. 65, cent. II. p. 26, cent. III. p. 103, cent. IV. p. 47, 68; Wagenaar, Vad. Hist. D. VI. bl. 103. Een penning ter zijner eere geslagen, heeft G. van Loon ons bewaard in Ned. Hist. Pers. D. II. bl. 142.