Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Jacob Dirksz Loncq]

LONCQ (Jacob Dirksz), zoon van den vorige, Burgemeester van Gouda. Beverningh teekende in het vorig artikel gemeld, Sommier aan: ‘Den 17den April 1581 verzocht zijn Exc., prins Willem, aan de Staten van Utrecht, eene prebende voor een goed vriend, die hem en den lande goede en getrouwe diensten gedaan had en blijkende bij zijn brieven. Daarop die van Utrecht Zijn Exc. aanboden de plaats van den domdeken, die Zijn Exc. aannam en er mede begiftigde Jacob Dircks Loncq, soon van dezen goeden vrient, Dirck Jansz. Loncq, den 13 Juny 1582.’ Later werd hij burgemeester van Gouda, doch in 1618 afgezet. Toen de Remonstranten in 1624 te Gouda begonnen te prediken, deden zij zulks in zijne schuur of achterhuis. De baljuw Kloots riep hem deswegen voor het geregt van burgemeesteren en schepenen, en eischte dat hem eene boete van ‘tweemaal twee honderd gulden’ zou worden opgelegd. Hieruit ontstond

[p. 587]

een regtsgeding, met dien uitslag, dat hij tot het betalen van die boete werd verwezen, waarna hij zich op het Hof en vervolgens op den Hoogen Raad beriep. Terwijl deze zaak hangende was, werd hij door den baljuw op nieuw voor het gerecht te Gouda geroepen, ‘wegens de correctie, die nevens de kosten van het eerste vonnis in staat was gelaten ten uiteinde van de zaak,’ en tot eene boete van f 150 verwezen. Toen de Hooge Raad hem had vrijgesproken, beschuldigde Kloots de huisvrouw van Loncq, dat zij zelve in de preek in de schuur was geweest. Loncq ligtte een mandement van purge van 't Hof ten behoeve zijner huisvrouw, twee commissarissen werden op zijn verzoek naar Gouda gezonden, om te onderzoeken. Het gevolg hiervan was, dat de valschheid der getuigen aan den dag kwam. Een dezer stierf van spijt en hartzeer.

Zie Brandt, Hist. der Ref. D. IV. bl. 356, 371, 372, 373, 375, 376; Scheltema, Staatk. Ned. o.h.w. Schotel, H. van Beverningh en Bruno van der Dussen, bl. 147.