Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Antonius Antonides van der Linden]

LINDEN (Antonius Antonides van der), zoon van den voorgaande, werd omstreeks 1570 ergens in Oost-Friesland, waarheen zijne ouders gevlugt waren, geboren, ontving het eerste onderwijs te Enkhuizen, en werd den 17den April 1587 als student te Franeker ingeschreven, legde zich op de geneeskunde toe, werd in 1608 med. dr., vervolgens rector der Latijnsche school te Utrecht, terwijl hij tegelijk de praktijk uitoefende, hetwelk hij vervolgens te Amsterdam deed, waar hij in 1633, in den ouderdom van 62 jaren overleed.

Hij paarde aan vlugheid, groote kennis der oude letterkunde, en verstond ook de muziek en de godgeleerdheid. Hij is twee maal gehuwd geweest. Zijne tweede vrouw (de naam der eerste is niet tot ons gekomen), was Sara Sweerts de Weert, dochter van Jan de Weert, in 1585 lid der regering te Antwerpen, uit een aanzienlijk Brusselsch geslacht, en van Clara Wanderer.

Hij liet na:

Physiologia, explicans res Naturales octo libris, quorum primus, de Elementis: secundus de Temperamentis: tertius, de Humoribus: quartus de Semine et Sanguine menstruo: quintus de Partibus: sextus de Calido innata et Spiritibus: septimus de Anima ejusque facultatibus: octavus de Actionibus. Quibus praemissa sunt Praecognita generalia in universam medicinam.

Pathologia, explicans res praeternaturales tribus libr., quorum primus, Nosocol., seu de Morbis: secundus Aetiol. seu de causis Morborum: tertius Symbol., seu de Symptomatis, et signis Morborum.

Methodi generalis cognoscendi, praedicendi, curandique morbos libr. tres, die zijn zoon beloofde in het licht te geven.

De Febribus liber.

De Capitis affectuum curatione liber.

De Oculorum affectuum curatione liber.

De Aurium affectuum curatione liber.

De Nasium affectuum curatione liber.

De Oris affectuum curatione liber.

Observat. Medic. Decades atiquot.

Loci communes medicamentorum empiricorum, singulis fere humani corporis, a capite ad pedes usque partibus, applicatorum, ex probat. tum veterum tum recentiorum script. collect.

Synops. Medic. pract., continens 1^o Pharmacopoeam 2^o

[p. 471]

Medicamentorum compositionem 3^o Medicam. singul. part. 4^o Medicam. singul. affectuum.

Pharmacopoea, cont. 1^o Medicam. simplicia, quorum usus Medico necess. 2^o Medicam. composit. titulos. Authorumq. nomina, qui ea describunt 3. Medicamenta, quae parata in Pharmacopolio servari debent.

Herbar., continens Simpl. ad Medic. utilia.

De Theriacae Andromachi compos., libellus.

Aphor. Hippocr., novâ methodo despositi, ac comment. illustr.

Ad praxin Medic. theoret. et emp. Gualtheri Bruelis, Annotatiunculae.

Universa Med. tum ϑεωϱητιϰὴ, quam πϱαϰτιϰη, novo ac facili methodo tradita.

Ook schreef hij verhandelingen over de muziek en andere wetenschappen, en vervaardigde hij tabellen, met een kort begrip van de Gereformeerde godsdienst.

Zie Mangeti, Bibl. Script. Medic. T. III. p. 81; Vriemoet, Ath. Fris. p. 347, 348; Paquot, Mém. T. II. p. 338; Foppens, Bibl. Belg. T. I. p. 67; Muller, Cat. v. Portr.