Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Cornelis Lieste]

LIESTE (Cornelis), zoon van Nicolaas Lieste en Johanna Helena Weeveringh, werd den 26sten Oct. 1817 te Haarlem geboren. Reeds in prille jeugd had hij buitengewone neiging voor de teekenkunst, en ontving op Stads-Teekenschool het onderwijs van J. Reeckers in het handteekenen, en vervolgens van den schilder N.J. Roosenboom. Langer dan twee jaren bragt hij echter niet door op diens atelier. Zijn onafhankelijke geest had behoefte, om zich in de vrije natuur te bewegen. Haarlem's omstreken stelden hem in de gelegenheid aan die behoefte te voldoen. De eerste laauwer die hij plukte, was de groote zilveren medaille, die hem in 1839 te 's Hertogenbosch door de Koninglijke School voor Nuttige en Beeldende Kunsten werd toegekend, voor eene schilderij, voorstellende een Landschap bij Winter. Tusschen 1840-1843 deed hij eene kunstreis door Duitschland en België, bestudeerde vooral de heerlijke natuurtafereelen aan de Dussel en de Aar, en bragt van daar eene rijke voorraad van schetsen mede.

Na zijne terugkomst vervaardigde hij een vergezigt, dat den lof van alle kunstenaren wegdroeg, en hem de gouden medaille van het Genootschap Felix Meritis te Amsterdam, deed verwerven. Sedert werd zijn naam meer en meer bekend, en hij allengskens onder de uitstekendste landschapschilders genoemd. In 1853 bezocht Lieste de Rijnstreken en Zwitserland en beklom den Rigi, waaraan enkele fraaije schilderijen hunnen oorsprong te danken hebben; maar in den regel vond hij de Zwitsersche tafereelen te kolossaal en te breed, en keerde spoedig tot zijne Geldersche landschappen terug.

Later treffen wij hem een tijd lang te Oosterbeek aan, en weinige maanden voor zijn overlijden doorwandelde hij met zijn schetsboek de Twentsche streken. Hij ontwikkelde zich in hooge mate in zijne geliefkoosd vak van Geldersche land-

[p. 427]

schappen, waarvan hij op de Tentoonstellingen sprekende bewijzen heeft geleverd, o.a. op die van 's Gravenhage 1857 een Geldersch Landschap, heide bij Wolfhesen; een idem idem bij ondergaande zon, waarvan door deskundigen gezegd werden, ‘dat de heer C. Lieste te Haarlem, zich in zijne Geldersche landschappen een schilder van groot talent heeft betoond.’ Korten tijd nadat hij in 1861 twee stukken op de Haagsche Tentoonstelling had gebragt, werd hij den 25sten Julij 1861 door den dood weggerukt, bij zijne vrouw Johanna Cornelia Burman, met welke hij den 25sten Julij 1859 in het huwelijk was getreden, twee kinderen nalatende, waarvan een na zijn dood geboren. Zijn portret komt voor in Brederode's Album der Schoone Kunsten.

Lieste werd in 1846 benoemd tot lid van de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten te Amsterdam, in 1850 tot lid van verdiensten van het Kunstl. Gen. tot aanmoed. en bevord. van Teeken- en Schilderk., onder den naam van Pictura te Groningen. In het jaar 1857 behaalde hij de zilveren medaille, voor zijne schilderijen op de Tentoonstelling te 's Hage, en in 1860 de gouden rijksmedaille te Amsterdam.

Zie Immerzeel, Lev. en Werk. der Holl. en Vl. Kunst-Schild. D. II. bl. 178; Kramm, Lev. en Werk. der Holl. en Vl. Kunst-Schild. en vooral Corn. Lieste, Kunst-Sch., ingel. in de Reth Kamer De Wijngaardranken te Haarlem 1862, door Mr. H. Gerlings, in handschr.