Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Willem van Liere]

LIERE (Willem van), zoon van Willem van Liere, heer van beide Katwijken, Sand, Oosterwijk (aan wien Pars zijne Katwijksche Oudheden opdroeg), en Geertruid Anna, baronnesse van Wassenaar van Duivenvoorde, was reeds zeer bekwaam in zijne jeugd, en werd, na onderscheidene bedieningen, o.a. die van drossaard van Heusden, beiden te hebben waargenomen, in 1728 pensionaris te Schoonhoven.

Hij had ter staatsvergadering veel invloeds, en verzette zich vooral tegen de toelating van den baron van Hompesch in de ridderschap, waardoor verschil ontstond over de echtheid der stukken, omtrent de admissie van François van Aarssen en Daniël Hertaing in de ridderschap in 1619. Hij was hoogheemraad van Rijnland, en werd in 1730 door den Souvereinen Raad van Brabant aangesteld, als zijnde de eenige

[p. 424]

bloedverwant van vaderlijke zijde, tot curator over den persoon en goederen van Carel van Immerseel, grave van Borchhoven en burggrave van Aalst, zoon van Thomas en Margaretha t' Serclaes, gravinne van Tilly, die het laatste mansoir des adelijken geslachts van Immerseel, binnen deze Nederlanden was, en door een jammerlijken val met een paard ongelukkig geworden en gebleven is tot op zijn dood, voorgevallen omtrent het jaar 1740, op zijn kasteel te Loon op Sand. Hij huwde Louise Isabelle van Brakell en stierf in 1735 zonder wettige kinderen.

Zie te Water, Verb. en Smeekschr. der Edel. D. IV. bl. 206. Wagenaar, Vad. Gesch. D. XVIII. p. 489. van Wijn, Bijv. op Wagen. D. XVIII. bl. 128-133 Scheltema, Staatk. Ned. D. II. bl. 35.