Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11

[Hubert Leonard]

LEONARD (Hubert), waarschijnlijk te Luik geboren, was Carmeliter monnik en onderscheidde zich in de vijftiende eeuw als geleerde. In 1456 benoemde hem Jean Soreth, zijn generaal, bij gelegenheid dat hij het kapittel zijner orde, te Parijs gehouden, presideerde, tot hoogleeraar in de godgeleerdheid aldaar. Twee jaren later werd hij doctor in de godgeleerdheid en in 1472 regent te Luik. Ook bekleedde hij aldaar de waardigheid van inquisiteur, en weêrlegde in een zijner schriften de dwalingen der ketters van Nivelles. Louis de Bourbon, bisschop van Luik, koos hem in 1474 tot zijn suffragant, met den titel van bisschop van Darie. Hij bekleedde dezelfde betrekking onder diens opvolger, Jan van Hoorn. Den 6den Julij 1489 veranderde hij dezen titel met dien van bisschop van Bethlehem, dien hij den 5den December 1491

[p. 347]

hernam. Men stelt zijn dood in 1496. Trithemius schreef ten minste dat hij in 1494 nog leefde. Foppens meent ten onregte dat hij in 1478 gestorven is. Hij werd voor het hoogaltaar der Groote-Carmelieten, te Luik, begraven, met een grafschrift, dat men bij Foppens, Paquot en elders leest.

Hij schreef:

De Genealogia noilium Francorum, et gestis eorum, ap Ludovicum Episcopum Leodicensem, Liber unus.

In Euangelium Lucae liber unus.

De Regimine Principum, libri tres.

De Immunitate Ecclesiasticâ, libri tres.

Contra Haereticos Nivellenses.

Sermones Varii, liber unus.

Quadragesimale.

In Magistrum Sententiarum.

Zie Val. Andreas, Bibl. Belg. p. 383; Foppens, Bibl. Belg. T. II. p. 9; Paquot, Mém. pour servir à l'Hist. Litt. des Pays-bas, T. II. p. 388; Trithemius, de Script. Eccles. c. 902, ed. Fabricii, p. 215; Possevini, Appar. ed. 1608. p. 769; du Boulai, Hist. Univ. Paris, T. V. p. 883; Gallia Christ. T. V. p. 995.