Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 10

[François de Knuyt]

KNUYT (François de) was Doopsgezind leeraar te Zierikzee in den aanvang der zeventiende eeuw, en behoorde tot hen die, om hunne meerdere zachtheid, vooral op het stuk van den ban, den naam van Stilstaanders verkregen. Hij was een ijverig man in zijne bediening, hetwelk onder anderen is op te maken uit zijne herhaalde deelneming aan twistgesprekken met de leeraars der Hervormden. Zoo disputeerde hij ook in 1617 te Sommelsdijk met den predikant Abra-

[p. 274]

ham Stamperius over den wederdoop en den kinderdoop. Toen deze een: Waerachtigh Verhael van 't gespreck ghehouden te Somelsdyck uitgaf, schreef de Knuyt eene Verantwoordinghe, 1617.

Voorts ging in druk van hem uit:

Onder verbeteringhe, een kort bekentenisse onzes gheloofs van Vader, Sone ende Heylighen Gheest, den Heylighen Doop, het ampt der Overheydt, ende het eed-zweeren; met eenighe Christelyke ghebeden, Amst. 1623; Haarl. 1635; Amst. 1642; Haarl. 1648, 1684; Gron. 1709.

De Zierikzeesche predikant Godefridus Udemans nam tegen dit werkje de pen op, en noemde den schrijver bisschop der Mennisten. De Knuyt schreef er een antwoord tegen.

Zie van Abkoude, Naamr. van Ned. Boek. D. I. St. III; Paquot. Mem. T. III. p. 478; Blaupot ten Cate, Gesch. der Doopsgez. in Holl. enz. D. I. bl. 125, 194, 216, D. II. bl. 212, 218; Glasius, Godgel. Nederl.