Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 10

[p. 236]

[Sibout Cornelis Klinkhamer]

KLINKHAMER (Sibout Cornelis) werd te Amsterdam den 13^den Julij 1804 uit ouders van den deftigen stand geboren, en gaf reeds van zijne vroegste jeugd blijken van helder doorzigt, scherpzinnig oordeel, vast geheugen en levendige verbeelding.

Na zich eenige jaren aan het athenaeum zijner geboorteplaats geoefend te hebben, schreef hij zijne Commentatio historico juridica de juris civilis Romani loco, qui est de Donationibus ex fragmentis Vaticanis nuper illustrato (Amst. 1826. 8^o.) en verdedigde die openlijk onder voorzitting van zijnen leermeester Jacobus van Hall. Dit geschrift was opgesteld tot beantwoording eener regtsgeleerde prijsvraag door de Luiksche hoogeschool uitgeschreven, maar door bijzondere omstandigheden te laat ingezonden, om naar den prijs te mogen dingen. Zijne leermeesters raadden hem aan zijn werk in het licht te geven, en deze dissertatie van Klinkhamer is met regt ook buiten 's lands als blijk van grondige beoefening van het Romeinsche regt en van een scherpzinnig oordeel op prijs gesteld.

In het daaraanvolgende jaar was hij gelukkiger, daar hij bij de Leuvensche hoogeschool de gouden medaille verwierf, met de beantwoording eener letterkundige prijsvraag over het leven en de daden van Iphicrates. Inmiddels met zijne regtsgeleerde en letterkundige studiën voortgegaan zijnde, verwierf hij in 1829 aan de Utrechtsche akademie den doctoralen graad in de regten, na verdediging zijner Dissertatio historico-Politica de Bello propter successionem Regni Hispanici gesto, Pace Rheno-Trajectina composito (Amst. 1829. 8^o.) en daarna dien in de letteren met het schrijven van den Querolus sive Aulularia, incerti auctoris Comedia togata (Amst. 1829. 8^o.)

Als nu zich als advokaat nedergezet hebbende, was zijn zwak ligchaamsgestel de oorzaak dat hij de praktijk wenschte te laten varen, en zich liever in de eene of andere letterkundige of regterlijke betrekking geplaatst zag. Zijne pogingen daartoe werden, ondanks zijne jeugdige jaren, spoedig vervuld, daar het den koning behaagde hem tot regter plaatsvervanger aan de regtbank zijner vaderstad aan te stellen. Vroeger zou hem de benoeming van leeraar aan de school te Medemblik te beurt zijn gevallen, zoo niet de afscheuring van België zulks verhinderd had. Ook hadden de bezorgers der illustre school van Amsterdam den jeugdigen geleerde de bewijzen van achting en toegenegenheid aan ware verdiensten verschuldigd, openlijk gegeven, door hem nevens van Kampen op de naamlijst te plaatsen, ter vervulling van den leerstoel in de Nederlandsche taal- en letterkunde, door den dood van van Cappelle openstaande.

Niet lang echter zou Klinkhamer de wetenschap meer

[p. 237]

nuttig zijn. Eene slepende ziekte, die hem reeds lang ondermijnd had, was de oorzaak van zijnen vroegen dood. Hij stierf op den 17^den April 1834, gelijk hij geleefd had als een christen van ongekunstelde vroomheid, en op den 23^sten daaraanvolgende werd zijn lijk in stilte in de oude kerk ter ruste gebragt, bij welke gelegenheid de hoogleeraar F.J. Domela Nieuwenhuis hulde bragt aan de vele talenten van zijnen te vroeg gestorven vriend.

Klinkhamer beoefende de Nederduitsche dichtkunst. Toen zijne ligchaamszwakte hem in 1830 te huis deed blijven, waar anderen het zwaard aangordden, tot handhaving van 's konings regten en 's volkseer, gaf hij zijn hart lucht in een fraai dichtstuk, Aan mijn vaderland getiteld, hetwelk, ofschoon zonder naam, in de Noordstar van den 9^den Junij 1831 opgenomen, in den hier onder aangehaalden bron mede te vinden is. Hij zette ook Th. Körner Lier en Zwaard, uit het Hoogduitsch over (Amst. 1833. kl. 8^o.), en muntte vooral uit in de vervaardiging van huisselijke stukjes, in ledige oogenblikken ter viering van vriendenfeesten aan hart en pen ontvloeid. Volgens het oordeel van den heer Nieuwenhuis zou het eenvoudige naïve, dat sommige kenmerkt, en het hartroerende waarin zij die van Tollens op zijde streven, derzelver openlijke mededeeling wettigen. Eene proeve door genoemden heer ter aangehaalde plaatse medegedeeld en getiteld: Bij de geboorte mijner zuster Justina, wettigt dat oordeel.

In het 6de deel bl. 302 en volg. van de Regtsgeleerde Bijdragen, door de hoogleeraren den Tex en van Hall uitgegeven, komt van Klinkhamer eene beoordeeling van Lerminier, Introduction générale à l'histoire du Droit voor, en in het 7de deel bl. 84 is een opstel van hem geplaatst over de toepassing der Wetsbepalingen wegens Valschheid, in een merkwaardig geval onderzocht. Voorts bewerkte hij voornamelijk de drie eerste stukken van de Menschenvriend; Tijdschrijft voor algemeene weldadigheid en volksbeschaving, in 1830 en 1831 in het licht verschenen en leverde, op uitnoodiging van de derde klasse van het Koninklijk Nederlandsch Instutuut een naauwkeurig onderzoek aangaande Titsingh's handschriften over Japan.

Zie F.C. Domela Nieuwenhuis, Herinnering van Mr. S.O. Klinkhamer, (Amst. 1834. 8^o.) door ons hier gevolgd.