Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 10

[Jacobus Kimmedontius]

KIMMEDONTIUS (Jacobus). Aldus teekende hij zelf zijn naam, volgens Vrolikhert, op de Haagsche Synode van 1586, waaraan wij ons houden, ofschoon anderen dien ook Kimedoncius en Kimedonck spelden. Hij was niet te Kampen, maar te Brugge in Vlaanderen geboren. Opziener van het collegie der wijsheid te Heidelberg zijnde, werd hij den 7^den October 1577, met zijn ambtgenoot Zacharias Ursinus, door den Lutherschen keurvorst Lodewijk van zijn ambt ontslagen en weggezonden. Hij begaf zich naar Gent, waar hij reeds in 1578 als predikant vermeld wordt, ook lessen in de godgeleerdheid gegeven heeft en, om zijne Geneefsche rigting, den naam van professor der leeringen van Calvyn verwerf. Zijn hoogleeraarambt in de godgeleerdheid aanvaardde hij den 6^den October 1578, des morgens ten 8 ure, met eene rede,’ uitgesproken in den grooten Refter der Carmeliten, tot lof van de Theologie, nu en dan iets bijbrengende tegen het Pausdom, en de Roomschkatholijke Leeraars.’ Hij nam zijne dubbele bediening te Gent waar, totdat de stad aan Parma overging, hebbende hij kort te voren, den 4^den Augustus 1584, toen zijnde minister van St. Baefs-kerke, op het schavot geweest, toen Jonker Jan van Hembyze onthoofd werd.

Afscheid genomen hebbende van de gemeente op den 16^den September van genoemd jaar, vertrok hij over Sluis naar Vlissingen, waar hij in 1585 zijnde tot predikant te Middel-

[p. 174]

burg beroepen werd. Daar was hij gedurende drie jaren met lof werkzaam en stond er in hooge achting, hetwelk men daaruit besluiten mag, dat hij in 1586 op de synode, te 's Gravenhage gehouden, tot voorzitter dier vergadering gekozen is en in 1587 met andere geleerden benoemd werd tot de overzetting des bijbels uit de oorspronkelijke taal in het Nederduitsch.

In 1589 van Middelburg weder naar Heidelberg geroepen zijnde, bediende hij daar eerst zijn vorig ambt van opziener van het collegie der wijsheid, totdat hij in 1590 te dier stede tot hoogleeraar der godgeleerdheid werd aangesteld, en waar hij aan de pest in 1596 overleed.

Kimmedontius was ongetwijfeld een zeer geleerd man, aan wien de Hervormde kerk belangrijke diensten te danken heeft. Omtrent zijne geschriften zijn, wat de tijd en plaats van uitgave aangaat, geene volledige berigten tot ons gekomen. Wij vinden als van zijne hand afkomstig vermeld:

Van der doope onzes Heeren Jesu Christi, Bekentenis door Dierick Philips. Mitgaders een beantwoordinghe derselver bekentenisse, Middelb, 1589. 4^o.

De Redemptione, praedestinatione, etc.

Lijk-Oratie tot lof van den Paltz-graaf Jan Casimirus.

Theophylacti Simocatae Opuscula omnia.

Dissertatio theologica de duabus hoc tempore controversus de reconciliatione per mortem Christi impetrata pro omnibus et singulis hominibus, de electione ex fide praevisa, sermone primum inchoata, postea scripto continuata inter Amesium et Grevinchovium.

Synopsis adversus Samuelum Huberum.

De verbo Dei scripto et non scripto.

Het laatste werk droeg hij in 1595 aan de regeringen van Vlissingen en Middelburg op. De Biographie universelle schrijft de uitgave van Theophylactus aan een anderen Kimedoncius toe, die in 1597 op achttienjarigen leeftijd overleed.

Zie W. te Water, Hist. der Herv. Kerk. te Gent, bl. 130-133, 143; J.W. te Water, Kort. Verh. der Ref. van Zeel. bl. 188-189; Vrolikhert, Vliss. Kerkhemel, bl. 25-27; Hinlopen, Hist. van de Nederl. overzett. des Bijbels, bl. 18; Kist en Royaards, Ned. Arch. voor Kerk. geschied. D. IV. bl. 191; Glasius, Godgel. Nederl.; Biograph. univers, T. X. p. 295; Groen van Prinsterer, Archiv. 1e serie T. VIII. p. 172, 392; Janssen, de Kerkherv. te Brugge. D. II. bl. 231, 232.