Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 10

[Lodewijk van de Kethulle]

KETHULLE (Lodewijk van de), heer van Rijhove, behoorde tot het geslacht van de voorgaanden, en diende het land onder prins Maurits. Wij ontmoeten hem in 1591 bij de belegering van Deventer door den prins, waar hij toonde dat het hem aan geen persoonlijken moed ontbrak. Een tot de bezetting behoorende albaneesch ruiter vertoonde zich voor de legerplaats der Nederlanders, en daagde den dapperste uit met hem een lans te breken. Van de Kethulle, het pogchen dezes krijgsmans moede, verzocht den prins zoo dringend om verlof, deze uitdaging te mogen aannemen, dat de bede hem werd toegestaan. Toen beide kampioenen elkander met de speer geen nadeel konden toebrengen, trok van de Kethulle zijn zwaard, doch de Albanees zijn pistool. Alvorens deze echter den tijd had te vuren, hieuw de ander hem de vuist bij het gewricht af, en de pistool viel op den grond. De Albanees verklaarde zich verwonnen, hing zelf den verwinnaar zijne gouden keten om den hals en gaf zich gevangen in zijne handen. Prins Maurits gaf echter bevel, dat men hem ongedeerd naar de stad zou laten terugkeeren.

[p. 150]

Tot aan het jaar 1622 vinden wij zijn naam niet vermeld; maar in dat jaar was hij gouverneur der stad en forten van Bergen-op-Zoom, toen die vesting door de Spanjaarden belegerd werd, kolonel over drie regimenten kavallerie en ritmeester over eene kompagnie kurassiers. Manhaftig verdedigde hij die stad tegen Spinola, en zijn naam staat daarom met eere in 's lands historie vermeld. Hij was in 1621 gehuwd met Emerentia van Ravenswaai, weduwe van jonkheer Abraham van Male, drossaard van de stad en lande van Zevenbergen en van den lande van Cruyskerken, en daarna met Margaretha van Panhuyzen.

Zie Bergen op den Zoom beleghert en ontleghert, bl. 23, 24, 40, 122, 192; Wiersbitzky, de Tachtigj. Oorl. D. IV. bl. 410; Nijhoff, Bijdr. voor de Vaderl. Gesch. en Oudheidk. D. IV. bl. 147, 148.