Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Tweede stuk

[Albrecht van Huchtenbrouch]

HUCHTENBROUCH (Albrecht van) een Utrechtsch edelman, zoon van Johan van Huchtenbrouch, ridder, burgemeester van Utrecht, en van Maria Egmond van Merestein. Hij onderteekende het verbond der Edelen in 1566. Door zijn huwelijk met Maria van Hoxwier, dochter van Hector van Hoxwier, heer van Rynauwe en van Doed Holdinga, kreeg hij een naauwe betrekking op Friesland, hetgeen aanleiding zal gegeven hebben tot zijne ijverige pogingen om de edelen van dat gewest tot de belangen der bondgenooten over te halen, dat hem door Alva tot een zware misdaad werd toegerekend. Ook zou hij vele Friezen hebben trachten te winnen tot het onderteekenen van het Verbond der Edelen, waarbij tegelijk de aanbieding van 30 tonnen schats geschiedde. Zeker is het, dat hij zelf bereid was in dezen een voorbeeld aan anderen te geven. Hiertoe strekte ook eene latere verbindtenis tot het opbrengen van geld om de vrijheid met de wapenen te herstellen, waartoe hij f 400 Brabantsch aanbood. Toen Brederode in 1567 heimelijk volk verzamelde, aanvaardde hij als hopman het bevel over een vaandel voetknechten. Nog in hetzelfde jaar zocht hij, nevens van Nyveld en Renesse, een schans te Vreeswijk aan de Vaart, buiten Utrecht, te bemagtigen, doch werd daarin verhinderd door hertog Ernst van Brunswijk, die hem in een gevecht een volslagen nederlaag gaf.

Hij was een der edelen en grooten met welke Willem I geheime verstandhouding hield. Hij was toen bij de voorstanders der vrijheid bekend onder den naam van Adolf van Lon. Geen wonder dat hij door Alva

[p. 1394]

met verbeurdverklaring zijner goederen werd gebannen. Of bij de vervolging buiten zijn vaderland ontweek is ons niet gebleken. Zoo hij het deed, moet zijn uitlandigheid kort zijn geweest, daar hij reeds in 1571 een toeleg waagde om de stad Utrecht aan de zijde van den prins te doen overgaan, waarin bij echter ongelukkig slaagde. Sedert wordt zijn naam niet meer vermeld. Hij overleed volgens te Water te Woerden 1580, doch volgens Scheltema in 1572 te IJsselstein, waar hij woonde, en liet een zoon na, die volgt.

Zie Connaiss. de la Noblesse d'Utrecht, p. 17; Hooft, Ned. Hist., B. IV. bl. 148; Bor, Ned. Hist., B. XXXV. bl. 615 (14), 242 (23); Winsemius, Chr. van Friesl., B. XVI. bl. 545; Dez., Hist. per. Fris gest., C. I. p. 66, 67; Sententi en van Alca, bl. 128 tot 130; Te Water, Verb. der Edel., D. I. bl. 95, 98, D. II. bl. 48, en Bijl. bl. 134, 478-480, D. III. bl. 108-114, Bijl. bl. 66; Archiv. de la maison d'Orange-Nassau, T. II. p. 162, T. III. p. 336; Scheltema, Staatk. Nederl., o h.w.; van Wijn, Aanm. op Wagenaar, Vad. Hist., D. IX. bl. 85; Beaufort, Lev. van Willem I, D II. bl. 189, 190; Verzamelde berigt. omtrent de Krijgsberelh. te Nieuwpoort, bl. 58; Arend, Vad. Hist., St. IV. bl. 453, St. V. bl. 150, 162; Hoogstraten, Kok, Kobus en de Rivecourt; van Leeuwen, Bat. Ill., bl. 957.