Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Tweede stuk

[Hendrik Hoogers]

HOOGERS (Hendrik), in 1747 te Nijmegen geboren, werd leerkooper en leerlooijer, doch beoefende de teeken- en schilderkunst tot zijn uitspanning, en volhardde in weerwil zijner drukke bezigheden, waaronder ook posten van stedelijk bewind, tot zijn dood in de beoefening er van. Hij schilderde landschappen, portretten en familiestukken. In 1801 schonk hem Felix Meritis te Amsterdam den eersten uitgeloofden prijs voor de teekening van een Hollandsch landschap in eenen zomerschen morgenstond.

Hoogers legde zich ook op het etsen toe, waartoe hij geen anderen gids had dan A. Bosse, Tractaet in wat menieren men op root koper snyden ofte etsen sal, Amst. 1662, 12^o.

In 1781 etste hij zijn eerste prentje, voorstellende

[p. 1127]

Annette en Lubin bij een schapenhok, in 4^o. Hij etste ook dorpen, destijds onder het schependom van Nijmegen behoorende en geplaatst in Arkstee, Nijmegen de hoofdstad der Batavieren, 1788, als ook twee gezigten op die stad. Ook vervaardigde hij twee teekeningen van het Valkenhof te Nijmegen, door Ernst Thelost in gr. plano gegraveerd. Hij overleed in 1814 in zijne geboortestad.

Zie Immerzeel, Lev. en werk. der Holl. en Vlaams. Kunsts., D. II. bl. 52; Kramm, Lev. en werk. der Holl. en Vlaams. Kunsts, D. III. bl. 734; Kunst- en Letterbode 1815, D. I. bl. 105; Kobus en de Rivecourt, o.h.w.