Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Eerste stuk

[Johan Hendrik van Heurn]

HEURN (Johan Hendrik van), werd den 13 Aug. 1716 te 's Hertogenbosch, uit het huwelijk van Jan van Heurn en Antonia Emelia Wolfsen, geboren, was schepen en raad dier stad en griffier der leenen tolkamer aldaar. Hij overleed in 1779. Hij legde zich van zijne jeugd af op de geschiedkunde toe en schreef de geschiedenis van zijn geboorteplaats met den titel:

Historie der Stad en Meijerij van 's Hertogenbosch, alsmede van de voornaamste daden der hertogen van Brabant, Utrecht 1776, 8^o, 4 d. met pl.

[p. 732]

De plaatsbeschrijving zelve, die op deze historie had moeten volgen, was door van Heurn, ten minste wat de stad betreft, reeds grootendeels vervaardigd. Zijn vergevorderde leeftijd en opgevolgd overlijden hebben de uitgaaf belet. Zijne handschriften in 2 deelen in folio berustten bij de Erven Louis Gast, overleden 1840 als lid van den gemeenteraad van 's Hertogenbosch.

Hij schreef nog:

Vertoog over het nuttige om heide- tot bouw- en weiland te maken in de Meijerij, 's Bosch 1776, 8^o.

Bij Anna Roemer, dochter van den predikant en professor van dien naam, was hij vader van twee zoons, waarvan de oudste volgt.

Zie K.J.R. van Harderwijk, Mededeelingen omtrent vroegere schrijvers der voornaamste Land-, Stad en Dorpbeschrijvingen van Braband in het algemeen en van de Provincie Noord-Braband in het Bijzonder, bl. 12; De Wind, Bibl. van Neerl. geschiedschr., D. I. St. 5, bl. 21; Naaml. van Nederl. geschiedschr.