Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Eerste stuk

[Sibout of Siboldus Tiberius Hemsterhuis]

HEMSTERHUIS (Sibout of Siboldus Tiberius) werd omstreeks 1629 te Sneek geboren, en na, hetzij door vaderlijk onderwijs of op de scholen zijner geboorteplaats, die in deze eeuw reeds eene uitmuntende inrigting hadden, in de oude talen bedreven te zijn geworden, liet hij zich den 23 Mei 1651 als student in de medicijnen te Leiden inschrijven en nam zijn intrek bij professor van der Linden. Te Leiden maakte hij in 1652 kennis met den jeugdigen Olaus Rudbeck, die aldaar zijne ontdekkingen van de Vasa Lymphatica aan den ijverigen ontleedkundige Johan van Horne toonde. In het geschil immers dat in het volgend jaar tusschen Rudbeck en Thomas Bartholinus om de eer dier uitvinding ontstond, bleek de vriendschappelijke ijver van Hemsterhuis voor den eersten. Rudbeck zond hem een elftal fraaije teekeningen daartoe betrekkelijk, en Hemsterhuis maakte daarvan gebruik in eene verzameling van kleine geschriften over dit onderwerp, door hem in 1654 in het licht gegeven, onder den titel: Messis aurea triennalis exhibens Anatomica: novissima experimenta de Vasis Lymphaticis et Tabulae Rudbeckianae, Lugd. Bat. 1654, 12^o. Heidelb. 1659, 8^o. Na tot doctor in de heel- en geneeskunde bevorderd te zijn, zette hij zich te Leeuwarden neder, waar hij de achting en het vertrouwen zijner medeburgers genoot, en aan het hof van prins Willem Frederik, stadhouder van Friesland, als archiater of lijfarts van het Huis van Nassau in groot aanzien stond. Hij was ook een der geneesheeren, die in 1664 berigt gaven van den toestand, waarin bovengenoemde vorst, na het bekomen der ongelukkige wond door eigen pistool, zich bevond. Hij huwde in 1654 te Leeuwarden met Margaretha Swilda, die hem twee zonen en twee dochters schonk. De oudste zoon Tiberius stierf jong. Johannes volgt. Zijne dochter Judith huwde aan Franciscus van Velsen, predikant te Wommels (1675), te Bergum (1679) en te Harlingen (1693), waar hij den 22

[p. 536]

Maart 1724 overleed. Zijne tweede dochter Sara stierf mede in 1724. Blijkens een vers in het album van zijn' broeder beoefende hij de Latijnsche poëzy; ook gaf hij, behalve het gemelde werk, in het licht:

Historia et analysis Anthritidis vagae, Leovardiae, 1666. 12^o.

Zie de Crane, Bijzonderheden de familie Hemsterhuis betreffende, bl. 8, volgg.; Dezelfde, Letter- en Geschiedk. Verzameling van eenige biogr. bijdragen en berigten, bl. 51, volgg.; Kurt Sprengel, Versuch einer Pragm. Geschichte der Artzneikunde, Th. IV. S. 167; Hallers Bibl. Med. Pract., Vol. II. p. 194; van Swieten, Boerhav. Aphor., Tom. V.; Thomas Bartholinus, Anatome, p. 621; Aitzema, zaken van Staat enz., D. XI. bl. 115; Vriemoet, Ath. Fris., p. 742; J.C. Adelung, Fortsetsung von Jöchers Gelehrten Lexicon, B. II. S. 1908, Art. Hemsterhuis; U. Huber, Oratio de vita gloriosa et exitu tragico Cels. Guil. Fred. in de Auspicia Dom. Orat. XI. p. 260 seq. Op. Min.; Boekzaal der Cel. Wereld, April 1724. bl. 497.