Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 8. Eerste stuk

[Evert Ludolph van Heeckeren]

HEECKEREN (Evert Ludolph van), zoon van den voorgaande, werd op den 30^sten November 1784 te Zutphen geboren. Na onder de leiding van de hoogleeraren Kemper, wiens meest geliefde leerling hij was, en Arntzenius uitmuntend gestudeerd te hebben, werd hij in 1808 benoemd tot schepen te Zutphen en tot substituut fiscaal van de onbeschrevene middelen, later, in 1811, tot regter van instructie en in 1814 tot officier van justitie. Aanbiedingen hem gedaan eerst om te Harderwijk, later om te Groningen het hoogleeraarambt in de regten te aanvaarden, wees hij van de hand. In 1821 vertrok hij als raadfiscaal naar de kolonie Suriname, werd in 1828 procureur-generaal, in December 1831, na het afsterven van den schout bij nacht Cantz'laar, gouverneur generaal

[p. 344]

ad interim der Nederlandsche West-Indische bezittingen en in Maart daaraanvolgende door den koning als zoodanig benoemd. Achtereenvolgens zag hij zich benoemd tot ridder en kommandeur der Orde van den Nederlandschen Leeuw en overleed den 15^den Junij 1838 te Curaçao, op zijne terugreis naar het moederland. Hem gaat de lof na een voorstander te zijn geweest van al wat goed was, ook al lag het niet onmiddellijk in zijnen werkkring. De Curaçaosche predikant Conradi hield op hem eene lijkrede, die door den druk is bekend gemaakt. Er bestaat van hem eene afbeelding, die niet uitgegeven en hoogst zeldzaam is.

Zijn tweede huwelijk met Henriette Elisabeth Ising, die hem slechts weinige maanden overleefde, bleef kinderloos; uit het eerste huwelijk met Petronella Susanna Helena Lulofs zijn gesproten: 1^o. Ludolph Anne Frederik Hendrik, vroeger zeeofficier, aan wien wij de mededeeling van sommige der vorenstaande berigten omtrent de leden van zijn vermaard geslacht te danken hebben; 2^o. Johan Constant Wilhelm, in 1858 assistent-resident op Sumatra.

Uit familie-berigten bijeengebragt; Bouman, Geschied. der Geld. Hoogesch., D. II. bl. 526, 570; Muller, Cat. van Portrett.