Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 7

[Paul Charles Guillaume Guyot]

GUYOT (Paul Charles Guillaume), zoon van Henri Daniel Guyot en van Francina Scatina Margaretha van Iddekinge, werd den 30 Mei 1800 te Groningen geboren. Van zijn jeugd af voor de krijgsdienst bestemd, werd hij in 1818 offcier bij de artillerie, in 1819 aan de militaire school der Kadetten te Delft en in 1820 aan die te Breda verbonden. In 1829 ging hij als Adjudant van den Generaal van den Bosch naar Oost-Indië, nam deel aan den krijgstogt naar de Westelijke kust van Sumatra, aan de inneming van het fort Katiagan, en werd met de Militaire Willemsorde versierd.

Hij stond van den Bosch. tot Gouverneur-Generaal van Oost-Indië benoemd, krachtdadig ter zijde bij de moeijelijke invoering van zijn beroemd en voordeelig cultuur-systeem. In het vaderland wedergekeerd, werd hij tot Adviseur bij het Departement van Kolonien benoemd, nam in 1835 zijn ontslag met den rang van Majoor bij de artillerie, en vestigde

[p. 584]

zich te Nijmegen. Hier hield hij zich bezig met geschied- en oud heidkundige nasporingen vooral die stad betreffende. Hier vond hij een groot veld te bearbeiden en doorzocht hij de archieven der stad, en verzamelde, op het voetspoor van Smetius, in de Betouw en Schevichaven Romeinsche oudheden, die Nijmegen en hare omstreken in menigte opleverden. Hij verwierf toen de algemeene achting zijner medeburgers, die hem tot lid van den Raad en der Staten der Provintie Gelderland benoemden. Toen hij in 1851 Nijmegen verliet, gaf hij de stad een groot gedeelte van zijn rijk kabinet (Romeinsche oudheden) ten geschenke, die op het stadhuis bewaard worden. In den Haag, waar hij zich toen vestigde, werd hij in 1854 lid van de Regering en in 1859 Wethouder. Ook daar zette hij zijne geschiedkundige oefeningen voort, hield hij zich bezig met hare archief in orde te brengen en legde op het stadhuis een kabinet van oudheden aan, die op 's Hage betrekking hadden. De dood verhinderde hem zijnen arbeid voort te zetten en de talrijke schilderijen en voorwerpen, die hij aan het stof en der vergetetelheid ontrukt had te beschrijven. Hij stierf den 12 Februarij 1861.

Guyot bezat een rijk Penningkabinet onder welke zeer zeldzamen en vooral een belangrijke reeks van Nijmeegsche munten, die met die van den Heer de Voogd te Amsterdam kan wedijveren. Hij was in 1833 te Nijmegen gehuwd met vrouwe Henriette Jusqueline van Noort, weduwe van Schevichaven.

Hij schreef: Joden te Nijmegen (als handschrift gedrukt) Nijmegen April 1845 8^o.

Nadere bijzonderheden dienaangaande in het Nederlandsch Israëlitisch Jaarboekje voor 1854.

Bijdragen tot de Geschiedenis der Doopsgezinden te Nijmegen euz. Nijmegen 1845 8vo.

De begrafenispenningen van de twee Leidsche Professoren Jacobus Triglandius, den ouden en Johannes Fredericus Gronovius. (niet in de handel) Nijmegen 1847 m. pl. 8vo.

Opgave der Schilderijen hangende op het Raadhuis te 's Gravenhage 1860. 8^o.

In Nijhoff's Bijdragen voor Vaderl. Geschiedenis en Oudheidkunde.

Billijkheid, in acht genomen jegens de Joden, ten gevolge van Keizer Karel's plakaat van den 20^sten Januarij 1545, Nijmegen hebben moeten verlaten. Naar aanleiding van eenige daarbij gevoegde extracten uit de Nijmeegsche stads rekenboeken medegedeeld IV.

Verklaring van het verschijnsel dat de stad Nijmegen in 1567 muntlid werd van de Westphaalsche en Nederrijnsche kreitsen, gevolgd van eenige regels ten betooge, dat, in het laatst der 15^de en verder in de 16^de eeuw, binnen Nijmegen

[p. 585]

te gelijkertijd tweeërlei muntgeregtigheid werd uitgeoefend IV. 294.

Eene oude Nijmeegsche weelde wet, V. 276.

De sluiting van het traktaat, waarbij de stad Nijmegen, in 1585, terugkeerde onder de gehoorzaamheid des Konings van Spanje, VI. 189.

Aanmaningsbrieven om tot Spanje terug te keeren, gerigt aan de stad Nijmegen, in het laatst van 1584 en in het begin van 1585, VI. 224.

Bijdragen tot de kennis van het fraterhuis te Nijmegen, VII. 34.

Afbeelding eener munt, voor Groningen geslagen, door den Utrechtschen Bisschop Bernulphus. Eene bijdrage tot regt verstand van den veel besproken giftbrief van Hendrik III aan de St. Martenskerk, van 21 Mei 1040, VII, 78.

Advies, in 1563 uitgebragt door de regtsgeleerde faculteit te Leuven, nopens het muntregt der stad Nijmegen, VII. 114.

Rood Wit en Blaauw, de landsheerlijke kleuren onder de Graven van Beijeren; en graauw, namelijk bleekblaauw, de kleur van de hofkleeding dier Graven, X. 344.

Rood, wit en blaauw ook de landsheerlijke kleuren van Holland onder het Huis van Bourgondiën en onder dat van Oostenrijk; en welke kleuren tijdens den opstand tegen Spanje en die en daarna de kleuren waren van Holland en van geheel Noord- in Nederland. Nieuwe Bijdragen I.

De eerbewijzing in 1546 te Nijmegen aan Keizer Karel V betoond en diens eerbiediging van een der Privilegiën dier stad in Geldersche Volksalmanak 1858.

Het Bestuur der stad Nijmegen, in Julij 1585, in Geldersche Volksalmanak, 1856.

Lubbert Torck en de stad Nijmegen in Julij 1585 in Geldersche Volksalmanak. 1856.

Zie Hand. der Jaarl. Algem. Vergad. v.d. Maatsch. der Nederl. Letterk. te Leiden 1861; Revue de la numismatique Belge T. II. p. 288; Necrologie de P.C.G. Guyot par Dirks T. V. 3^e série; Cat der Bibl. v. Nederl. Letterk. D. II. bl. 589, 609 Nederlandsche Spectator 1861. p. 59; Algemeene Konst- en Letterb. 1861. bl. 58.