Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 7

[Wybe van Grovestins]

GROVESTINS (Wybe van), zoon van Idsard Grovestins en van Tjiets Unema, geb. 15. stond reeds vroeg bekend als een der misnoegde Edelen en teekende het smeekschrift, dat aan de Hertogin van Parma werd overgeleverd. Voor den komst van Alva verliet hij het land en was te wel beraden dan dat hij zich op bevel van Alva te Antwerpen ter verantwoording zou komen stellen. In 1572 had hij het bevel over eenige ruiters in Friesland, en geraakte met twaalf man van zijn volk met een gelijk getal karabeniers van Billy in gevecht. Naderhand voegde hij zich bij den Graaf van Schouwenburg, met wien hij, hiertoe genoodzaakt, Friesland zou verlaten hebben. Zijne uitsluiting van de algemeene vergiffenis, in 1574 afgekondigd, bewoog hem in ballingschap te blijven, en eerst na de Pacificatie van Gend

[p. 495]

keerde hij naar Friesland terug, waar hij zich met andere vrijheidminnende landgenooten vereenigde tot het heimelijk bevorderen der Unie van Utrecht. Na dien tijd begaf hij zich op nieuw in de krijgsdienst, waar wij hem te Harlingen, Sneek en elders tot den jare 1583 aantreffen. Zijne echtgenoote Tet Uninga, dochter van Douwe Hoytsma of Hoyties en van Doed Ziaerda, begaf zich ten tijde der beroerten met haar talrijk kroost op de vlucht. De opgeraapte beuzelingen en snoode verdichtselen betreffende haren dood, worden in 't breede gemeld, doch eindelijk ook tegengesproken door een Spaansch gezinden schrijver, die ook hare manmoedigheid en onverzaagden geest niet durft ontkennen.

Zie Winsemius, Hist. Lib. II. pag. 90, 114; Chronyk, B. XVIII. bl. 629, 632, 656; J. Caroli, de Rebus; Casparis à Robles Billaei in Frisia rebus gestis Commentarii. Lib. II. p. 121-133, 158 Ferwerda, Adelyk en Aanzienlijk Wapenboek D. I. St. I. bl. 90. volgg. Bor, Nederl. Oorlog, B. VII. bl. 29. B. XIV. bl. 89; te Water Verbond en Smeekschrift der Edelen D. II. bl. 424, 425. Kok, Vaderl. Woordenb. D. XVIII. bl. 775.