Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 7

[C.H. van Grasveld]

GRASVELD (C.H. van) was in 1795 wegens de provincie Gelderland afgevaardigde ter staatsvergadering. Hij deed zich in dat jaar door zijne gehoudene aanspraak kennen als een vurig hoogachter van de groote mannen der republiek, bij gelegenheid van de overlevering der vaderlandsche gedenkstukken door de Franschen. Hij schijnt een man van veel kunde en staatkundige bekwaamheden geweest te zijn en tot belangrijke commissien te zijn afgezonden. Zoo zien wij hem in genoemd jaar met A.J. de Sitter door hunne Hoogmogenden benoemd om, als buitengewone gezanten, het verdrag van vrede en verbindtenissen, aan de Fransche zijde op den 27^sten Mei

[p. 366]

bekrachtigd te Parijs uit te wisselen, van welken last zij zich uitmuntend kweeten, en waarbij van Grasveld in de vergaderzaal der nationale vergadering eene aanspraak deed, terwijl hij in dat jaar ook, met Lestevenon en Queysen, naar Friesland en Stad en Lande gecommitteerd werd, om die gewesten te bewegen tot het toestemmen in eene nationale vergadering; ook bij die gelegenheid voerde hij het woord, doch keerde onverrigter zake weder. Onder het bestuur van den Raadpensionaris Schimmelpenninck werd hem eene commissie naar Oost-Indië opgedragen, doch hij werd onderweg door de Engelschen opgebragt en kwam niet ter plaatse zijner bestemming. Zijn verder lot is ons niet bekend, evenmin als dat van zoo vele staatsmannen van zijnen tijd.

Zie Verv. op de Vaderl. Hist. van Wagenaar, D. XXX. bl. 310, D. XXXI. bl. 60-64, D. XXXIV. bl. 171-177.