Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 5

[Bernardus Elikink]

ELIKINK (Bernardus), geboren in 1701 te Amsterdam, werd hij in 1732 beroepen tot adjunct predikant te Benschop en in 1734 te Papendrecht, alwaar hij den 26^sten December van dat jaar bevestigd werd en tot aan zijnen dood, die den 21^sten Junij 1767 plaats had, verbleef. Ter uitspanning van gewigtige bezigheden, beoefende hij nu en dan de dichtkunst, en deed dat op eene zeer verdienstelijke wijze. Volgens het oordeel van Witsen Geysbeek munten zijne Stichtelijke Gezangen, na zijnen dood uitgegeven, (Amsterdam 1769. 8^o. met muzijk) uit door bevallige eenvoudigheid, gemoedelijke vroomheid en echt christelijke stichting. In de Proeve van Zedepoëzy, door het kunstgenootschap Concordia et Labore, waarvan Elikink lid was, in 1755 te Dordrecht uitgegeven, vindt men verscheidene niet onverdienstelijke stukjes van hem. Uit een brief van hem, in 1756 geschreven, blijkt, dat hij reeds in dat jaar pogingen heeft aangewend om Datheen's Psalmberijming door eene betere te doen vervangen, hetgeen hem evenwel niet gelukte. Hij huldigde de verdiensten van Rutgerus Schutte, vóór het eerste en tweede deel van diens Stichtelijke Gedichten

[p. 91]

en vervaardigde onder anderen een grafschrift op Albertus Alting, predikant te Sliedrecht in 1759 overleden. Verder ziet van hem het licht:

Samenstel van Goddelijke Waarheden, volgens de Leere der Gereformeerde kerke, geschikt ten dienste der waarheid, Dordr. 1749. 8^o.

Zie Boekz. der gel. wereld, 1732. a. bl. 249, 367, 1734 b. bl. 505, 766, 1735. a. bl. 103, 1759. b. bl. 419; Keppel, Naamr. van Predikant. bl. 44; van Abkoude, Naamreg. van Ned. Boek. D. I. St. IV; Arrenberg, Naamreg. van Ned. Boek.; Witsen Geysbeek, Woordenb. van Ned. Dicht. D. II. bl. 276-284; Schotel, Kerk. Dordr. D. II. bl. 402.