Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 5

[Eleonora van Bourbon]

ELEONORA VAN BOURBON, dochter van Hendrik van Bourbon, Prins van Condé, en van deszelfs tweede gemalin, Charlotte Catharina de la Tremouille. Zij werd geboren den 30^sten April 1587, en huwde den 23^sten November 1606 te Parijs met Filips Willem van Nassau, Prins van Oranje, oudste zoon van Willem I. Deze echt bleef kinderloos. Zij wordt beschreven als eene vorstin van zachtzinnige geaardheid, opgeruimd van geest, gemeenzaam met en toegankelijk voor hare onderhoorigen. Zij wist de liefde van haren gemaal in hooge mate te winnen en was steeds middelares, wanneer deze in toorn ontgloeide. Na den dood van haren gemaal werd

[p. 86]

door 's vorsten geneesheer Fleurice een valsch testament te voorschijn gebragt, strekkende om aan 's Prinsen weduwe alles toe te eigenen. De vorstin nam werkelijk bezit van alles wat voorhanden was, en verzette zich tegen de wettige vorderingen van Prins Maurits. De geregtigheid zegevierde, en Eleonora, die, door kwaden raad zich zeker wanende van de uitkomst, voortging eene prachtige levenswijze te voeren, was ten laatste verpligt hare kostbaarheden te verkoopen. Zij overleefde haren gemaal niet lang, overleed op het kasteel van Muret den 20^sten Januarij 1619 en werd te St. Valery begraven.

Zie Hoogstraten, Woordenb.; J.P. van Cappelle, Filips Willem, Prins van Oranje, bl. 94-97, 124, 150, 151.