Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 5

[Egbert I]

EGBERT I, Markgraaf van Saksen, was de zoon van Ludolf, Graaf van Brunswijk en Markgraaf van Saksen, en van Geertruida, dochter van Arnoud, Graaf van Holland, Zeeland en West-Friesland. Hij was een neef van koning Hendrik IV, en volgde zijnen broeder Bruno in 1057 op als heer van de graafschappen Staveren, Ooster- Wester- en Islegoo, hem door zijne gemalin als nalatenschap van haren vader aangebragt. Hij staat bekend als een getrouw aanhanger van zijnen

[p. 35]

bloedverwant koning Hendrik IV, welke hij, op Pinksteren van het jaar 1062 het leven redde, en door wien hij in 1067 met Thuringen beleend werd. Hij was in 1058 in oorlog met Graaf Floris I en overleed in 1068. Er bestaan munten van hem. Hij was gehuwd met Immula of Irmingard, weduwe van den Hertog Otto van Schwaben. Hun zoon volgt.

Zie Sjoerds, Jaarb. van Friesl. D. II. bl. 252; de Vrije Fries, D. VI. bl. 13-22, alwaar zijne munten beschreven en afgebeeld worden; van der Chijs, de Munten van Friesl. Gron. en Drenthe, bl. 17, 55-60, 440; Dezelfde, de Munten van Overijss. bl. 144; Dezelfde, de Munten van Holl. en Zeel. bl. 20.