[Adam van der Duyn]
DUYN (Adam van der), vierde of jongste zoon van Willem van der Duyn en Ida van Egmond, en broeder van Jan van der Duyn, die de vader van den voorgaande was. Hij was in 1405 hoogheemraad van Schieland en nam deel aan de zamenzwering tegen Aleid van Poelgeest, die in 1392 vermoord werd. Hij moest daarvoor veel uitstaan, doch verzoende zich in 1399 weder met hertog Albrecht van Beijeren en stierf in 1417. Hij was gehuwd met Christina van Wielesteyn, vrouwe van Sprang, die hem, behalve eene dochter, Margaretha, twee zonen schonk, Jakob en Jan, waarvan de eerste hier volgt.
Zie van Leeuwen, Bat. Illustr. bl. 942; Hoogstraten, Woordenb. D. IV. bl. 223; Luiscius, Woordenb. D. IV. bl. 229; Kok, Vaderl. Woordenb. D. XIII. bl. 30, die zich, even als Luiscius, in den naam zijner vrouw vergist en daardoor eene verwarring in de generatie veroorzaakt.