Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 4

[Wolfert van der Duyn]

DUYN (Wolfert van der). Het adellijk en aanzienlijk geslacht van der Duyn heeft deszelfs oorsprong uit dat van Brederode. Diederik, tweede zoon van Alphert van Brederode, trouwde met Machteld van Duyn, dochter van Jan van Duyn of Dun, Heer van Bauligneux, groot stalmeester en bevelhebber der troepen van Prins Thomas van Savoye, en van Alyd van Guines, dochter van Graaf Arnoud van Genève en van Beatrix, Gravin van Bourbourg. Bij dat huwelijk werd bepaald dat Diederik van Brederode den naam van van der Duyn zou aannemen, doch het wapen van Brederode behouden, hetwelk de leden uit het geslacht van der Duyn tot op heden nog voeren, zijnde een roode leeuw met blaauwe tong en nagelen, en een blaauwen lambel op de borst, staande op een veld van goud.

[p. 431]

Wolfert van der Duyn, achterkleinzoon van genoemden Diederik van der Duyn, en zoon van Jan van der Duyn, gehuwd met eene dochter uit het huis van Swieten, was een wakker krijgsheld, die zich, de partij kiezende van Willem van Beijeren, Graaf van Holland, zeer verdienstelijk maakte in de Arkelsche en andere oorlogen. Hij werd door zijnen vorst in 1414 verlijd met de helft der visscherij in de Oude Rotte, en door den Burggraaf van Leiden, met de zwanendrift van Schieland. Hij omhelsde in 1417 de partij der Hoekschen en moest, toen de Kabeljaauwschen de overhand kregen, het land ruimen. Filips van Bourgondië sloeg zijne goederen aan, doch toen hij zich met dezen vorst later verzoende, kwam hij weder in het bezit daarvan. Hij overleed in 1429 en werd in den Haag begraven. Hij was gehuwd met eene dochter uit het huis van der Werve en verwekte daarbij een zoon Pieter, die hem in zijne ballingschap vergezelde, en die in 1434 overleed.

Zie van Leeuwen, Bat. Illustr. bl. 941, 942; Hoogstraten, Woordenb. D. IV. bl. 223; Luiscius, Woordenb. D. IV. bl. 229, 230; Kok, Vaderl. Woordenb. D. XIII. bl. 29.