Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 3

[Paulus Colonius]

COLONIUS (Paulus), zoon van den voorgaande, werd geboren te Leerdam, in de eerste helft der 17de eeuw, kwam in 1643 als student aan de Utrechtsche hoogeschool, en werd, nog proponent zijnde, in 1648 tot ambtgenoot van zijnen vader in zijne geboorteplaats aangesteld.

Op den 28^sten September 1656 werd hij beroepen door de Harderwijksche gemeente, en weinige maanden later, eerst tot buitengewoon en weldra tot gewoon Hoogleeraar in de Godgeleerdheid aan de hoogeschool aldaar aangesteld, waarvan hij het Doctoraat reeds vroeger zich verworven had. Zijne akademische bediening aanvaardde hij den 20^sten April 1657, en bleef

[p. 630]

hij ook met goedvinden van den Kerkenraad, het gewone en volle leeraarsambt bij de Hervormden ten einde toe bekleeden.

Colonius was een hevig tegenstander van Coccejus en de Coccejaansche gevoelens, en hij verzette zich in een zeer scherp geschrift over den zin des vierden gebods tegen dien Hoogleeraar. Eenigen tijd daarna werd hij te Deventer als predikant beroepen, en ofschoon dit geene bevordering was en hevige twisten die stad en gemeente toen verdeeld hielden, vertrok hij in het begin van 1664 derwaarts, waarschijnlijk omdat de nieuwelings aangestelde ambtgenoot Samuel van Diest hem minder welgevallig was, of dat het drukkende van zijne dubbele bediening hem daartoe bewoog. Hij verbleef in Deventer tot het jaar 1675, toen hij die, door de Munstersche troepen geteisterde stad verliet, en het leeraarsambt aanvaardde te 's Hertogenbosch. Hier overleed hij in 1684.

Behalve zijn tegen Coccejus gerigt geschrift, schreef hij nog:

Epicrisis honestatis rei trapeziticae, Hard. 1662. 12^o.

Disputationes catecheticae. 4^o.

Zie Soermans, Kerk. reg. bl. 149; H. de Jongh, Az., Naaml. der Predik. van het Geld. Synod., bl. 281; Bouman, Geschied. der Geld. Hoogesch., D. I. bl. 203, 328, II. 611, 653; Glasius, Godgeleerd Nederl., D. I. bl. 301.