Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 3

[Catharina van Beijeren]

CATHARINA VAN BEIJEREN, dochter van Hertog Aalbrecht van Beijeren, en van Margaretha van Lichnitz, geboren in 1358, werd nog slechts tien jaren oud zijnde, uitgehuwelijkt aan Eduard Hertog van Gelder, onder belofte van haar twee jaren daarna, zoodra zij haar twaalfde jaar bereikt had, als zijne wettige gemalin tot zich te nemen. Onder meer anderen punten, werden bij de huwelijksvoorwaarden aan Catharina de inkomsten van de Veluwe als weduwegoed toegekend, doch wanneer Eduard vóór haar twaalfde jaar overleed, zou zij slechts eene jaarlijksche rente van 4000 mottoenen (2600 gulden) uit de inkomsten genieten. Daarentegen verzekerde

[p. 238]

Hertog Aalbrecht aan zijne dochter 60,000 mottoenen (39,000 gulden) tot bruidschat, die echter, zoo zij kinderloos vóór Eduard, of deze laatsten, het zij al of geene kinderen nalatende, vóór haar overleed, tot hem zouden terugkeeren.

In 1371 begaf Eduard zich naar Holland, om zijn huwelijk geheel te voltrekken, doch eer hij dit voornemen kon ten uitvoer brengen, sneuvelde hij den 22^sten Augustus in den slag bij Biesweiler tegen de Brabanders. Catharina dit onverwacht voorval vernemende, droeg niet slechts rouw in haar hart maar had ook boven op hare mouw dit versje gestikt:

Dat moet sijn Godt geklaecht,
Dat ick ben Weduwe ende Maecht.

Gevende daardoor hare liefde en haar harteleed over Eduards dood te kennen. Ook wilde zij later met geen Vorst dan van Gelders bloed in den echt treden. Zij huwde dan ook in het jaar 1379 met Willem van Gulik, Hertog van Gelder; overleed op St. Martensdag des jaars 1400 te Hattem kinderloos, en werd in het klooster Munnikhuizen bij Arnhem begraven.

Zie Slichtenhorst, Geld. Geschied., bl. 146, 148, 161, 172; Halma, Toon. der Vereen. Naderl., D. I. bl. 196, 267; van Hoogstraten en Brouërius van Nidek, Groot Algem. Hist. Woordenb.; Arend, Algem. Geschied, des Vaderl., D. II. St. II. bl. 278, 279, 280, 364 en 365; Bilderdijk, Geschied. des Vaderl., D. III. bl. 202, D IV. bl. 2.