Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Eerste en tweede stuk

[Floris van den Boetzelaer]

BOETZELAER, (Floris van den) Heer van Langerak en Carnisse, oudste zoon van den voorgaande, werd door Alva gebannen, nadat hij uit Utrecht gevlugt was. Behalve het onderteekenen van het verbond der Edelen, de overlevering van het Smeekschrift, en het bijwonen der vergadering te St. Truijen, waartoe de Hollandsche Edelen hem afgezonden hadden, werd hem ten laste gelegd, dat hij, in zijne heerlijkheid Langerak, de veroordeelde ketterij in voerde, de oude Roomsche Godsdienst vernietigde en te dien einde, eenige Predikanten, zoo Mennoniten als Calvinisten, derwaarts onthood, zoodat, sedert een half jaar, geen missen gedaan, noch andere gewone Godsdienstoefeningen aldaar verrigt werden. Hij had daarenboven toestemming gegeven tot het beeldenbreken in de kerken en in het klooster der Kruisbroeders te Asperen, en de gezangboeken

[p. 743]

helpen scheuren. Hij overleed buiten zijn Vaderland, vóór het jaar 1575, bij zijne echtgenoote Odilia van Flodorp, Vrouwe van Odekerke, vier zonen nalatende.

Zie Goudhoeven, Chronycke van Holl., bl. 156; Brandt, Hist. der Reform. D. I. bl. 480 en Bijv. bl. 54 en 55; van Lesuwen, Bat. Ill., bl. 874, Marcus, Sentent. van Alva, II. 106-109; van Hoogstraten en Brouërius van Nidek, Groot Algem. Hist. Woordenb.; Luïscius, Algem. Hist. Woordenb.; Beekman, Beschr. vau Asperen, bl. 252 en 253; Wagenaar, Vaderl. Hist. D. VI. bl. 125 en 174; te Water, Hist. van het Verb. der Edelen, St. II. bl. 241, 242 en 491; Kok, Vaderl. Woordenb.; de Chalmot, Biogr. Woordenb.; d'Yvoy van Mydrecht en Beeldsnijder, Verb. en Smeeks. der Nederl. Edelen, bl. 81, die echter abusivelijk Lucca (beter Lucia) van Reede als zijne vrouw opgeven; daar ze gehuwd was met zijnen zoon Floris Harthard van den Boetzelaer.