Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Eerste en tweede stuk

[Theodorus van der Bell]

BELL (Theodorus van der), een zoon van Johannes van der Bell, geboren te St. Annaland den 19 September 1720, werd, na volbragte Letteroefeningen en Akademische studiën, den 5 Januarij 1744 bevestigd als Predikant der Hervormde gemeente te Rookanje; in 1752 naar Rijnsburg verplaatst, bleef hij aldaar tot op zijn overlijden, dat den 30 Maart 1794 voorviel. Hij liet vijf kinderen na, onder welke twee zonen Johannes Gibbes van

[p. 293]

der Bell, Predikant te Veenhuizen, en Anthonij Johannes van der Bell, Predikant te Schermerhorn.

Dat van der Bell van eenen arbeidzamen aard was, blijkt uit de volgende door hem in het licht gezonden werken:

Het zwaarwigtig werk van een getrouw Leeraar, voorgestelt en aangedrongen, uyt 2 Thimoth. IV vers 1-5, ter bevestiging van Hub. Swanenburg te Zwartewaal, Rott. 1750. 4^o.

Leerreden bij gelegenheid der inhuldiging van Prins Willem V, uit I Chron. VI:1-3, Leid. 4^o.

Des Heeren Wonderweg in het verhoogen van het volk van Nederland van het begin der Reformatie tot aan het sluiten van den Munsterschen Vrede in 1648, in X Leerredenen voorgesteld, Leid. 1771. 4^o.

Vervolg van des Heeren Wonderweg na het sluiten van den Munsterschen tot den Akenschen vrede in 1748. Leid. 1771. 4^o.

Leerrede op het tweede Eeuwfeest van het ontzet der stad Leiden, uit Psalm IX:2-4. Amst. 8^o.

Leerrede op het Tweede Eeuwfeest der oprigting van de Hoogeschool te Leyden, 8 Februarij 1775.

De dankbaarheid als pligt voorgesteld.

Zijn portret is gegraveerd door Johannes Houbraken, naar naar de schilderij van Hendrik Pothoven.

Zie van Abkoude, Naamr. van Nederd. Boeken, D. I. St. IV; van Abkoude en Arrenberg, Naamr. van Nederd. Boeken; van Mourik, Naamr. van Godgel.Schrijv.; Chalmot, Biogr. Woordenb.