De zingende en speelende dienstmaagd

De Klagt van een getrouwd Man.

Stem: Van de jaloersche Vrouw.

1.

Al wie in Slaverny wil leeven,
En leiden meer dan 't winter graan,
Moet zig slegts in den echt begeeven,
En staan een wyf als 't myne is aan.

2.

Wie 't niet gelooft kan slechts beschouwen,

Het leed dat ik verdraagen moet,
En die nog zal willen trouwen,
Zit zelfs de zotheid al in 't bloed.

3.

Myn huis serpent doet niet dan kyven,

Op meid, en knegt, en kat en hond,
Die gaan, maar ik helaas moet blyven,
Al noemt zy myn een vagebond.

[p. 78]

 

4.

 

't Schoonmaaken is maar enkel larie,

 

Ik zit 'er waarlyk mee gebruid,

 

't Begint den eerste Januarie,

 

En met December scheid zy 'er uit.

 

 

 

5.

 

En ach ik heb geen woord te zeggen,

 

'k Moet spreeken wat myn wyf begeerd,

 

Wil zy my slaan, 'k moet maar gaan leggen,

 

't Mag gaan zoo 't wil, maar 't gaat verkeerd.

EINDE.