Het zingende nachtegaaltje, fluitende verscheidene vrolijke en vermakelijke liederen

Leonard en Lina.

Leonard en Lina klagen,

Beider zielsmart aan natuur,

Zij bij 't vrolijk ochtend dagen,

Hij in 't somber avonduur;

Liefde zucht zij iedren morgen,

Bij der voog'len streelend lied,

Aan de maan klaagt hij zijn zorgen,

Maar aan Lina doet hij 't niet. bis.

2. Lina is door 't lot gezegend,

Voorspoed strooit haar menig bloem,

Hij, door 's levens ramp bejegend,

[p. 10]

 

Leeft vergeten, zonder roem,

 

Dit bevel grieft hem den boezem,

 

Als hij Lina's rijkdom ziet,

 

't Rooft voor hem des levens bloesem,

 

Maar aan Lina zegt hij 't niet. bis.

 

 

 

3. 't Vaderland roept zijne zonen

 

Op ten strijd, ook Leonard,

 

Moed in 't bangst gevaar te toonen,

 

Was behoefte voor zijn hart;

 

't Eerekruis heeft hij verworven,

 

Bij een rang, die glorie biedt,

 

En zijn ziel, nog onbedorven,

 

Denkt aan Lina, anders niet.

 

 

 

4. Blijde keert hij huiswaarts henen,

 

Juichend ziet hem Lina weer,

 

Vroeger kommer is verdwenen,

 

Vrees boeit beider tong niet meer.

 

Leonard mag 't nu verhalen.

 

Wat hij eertijds raden liet,

 

Hem haar liefdedrift te malen,

 

Zie, ook Lina vreest dit niet. bis.