De zingende zwaan, of vervolg op de Overtoompse markt-schipper
(1759)–Anoniem Zingende zwaan, of vervolg op de Overtoompse markt-schipper–
AuteursrechtvrijOp een aangenaame Voys.
Je dieze, un grand canteusen,
Van de Opera wat schand,
Nu moet ik als voor deuzen,
Gaan loopen achter het Land,
En 'k moet van Honger sterven,
Had mijn Man net Parbleus,
Zijn Philes niet doen erven
Een kleyne frap Curieus.
| |
[pagina 75]
| |
Zek Savojaerde Meysje,
Laet mijn jou fray Curieus
Eens keyken voor een reysje;
Maer je wat keykje beus;
Ik loof dat onze Kniertje,
Die ik ook min voorwaer,
Zak liever 't Mormordiertje
Van deze Savojaer.
Wek met die malle grillen,
Ik heb daar van geen weet,
Ik zou 't niet keyken willen,
Uyt vrees dat hy mijn beet;
Nu laet ons vrolik wezen,
Op Savojaerze trant,
En springen hook keprezen,
Na de Mode van het Land.
De Heeren die bestieren
Dit Dorp met wijs beleyd,
Zy dank voor dat wy vieren
Dees blyden Kermis-teyd;
Maer gy zult van ons wakten,
By 't openen van 't Gordijn,
Dat lust en vlijt en krakten
Verdubbel zullen zijn.
Maer wild ons yver kweeken,
Beminnaers van de kunst,
Toond ons een duydelijk teken
Van uwe milde gunst;
Kan 't uw goed-keuring dragen,
Zo strekt dees Kermis-teyd
Voor ons nok veele Dagen
Tot vreugd en tot profijt.
Nu moet ik weer kaen zwerven,
Al met mijn Mormer-dier,
Ia 'k moet van honger sterven,
Want ik heb keen playzier
Van mijne Phielt genoten,
Al was ik schoon zijn Vrouw,
Hy gink mijn nu verstoten,
En bleef mijn niet getrouw.
Wat zou ik kaen beginnen,
Had mijn man niet ter deek
Zijn Werk bekaen met zinnen,
Dat ik een Phielje kreek:
Dan moest ik weer gaen zwerven,
En lopen akter het Land;
Ik moest van honger sterven,
Zo ik geen hulp en vand.
Adieu, ik wil nu scheyden,
Tot op een ander Iaer,
My hoopen met verblyden,
Dat deze Kunst voorwaer,
Uw mak gedaktig wezen
Om wederom met vleyt
Te komen hook geprezen,
Al op de Kermis-teyd.
|
|