De zingende zwaan, of vervolg op de Overtoompse markt-schipper

[p. 3]

De Zingende Zwaan, of vervolg op de Overtoompse Markt-Schipper.

Zijnde vercierd met veel zoete en aangename Melodye en Gezangen.

Zwanen-Zang.

Voys: Mijn Harp bekleed met Rouwe.

WItte Zwaan die van te vooren,
Geeft zo dove klant,
En omtrent de Dood laat horen
Een zeer zoeten Zank;
Zal mijn Ziel Sneeuwit gewassen,
In het Bad zo dier!
Zang en Dank ook niet wel passen,
Eer sy scheyd van hier?

Ziet het Konken zal haast breeken,

Dat uw hier besluyt,
Haast zult gy den Hals op steeken,
En vry vliegen uyt;
Als een Duyf haar Vlerken roeret,
Om de Lugt te slaan:
Zult gy werden op gevoeret,
Daar gy komt van daan.

[p. 4]

 

Waakt op dan voor uw' Enden,

 

Zingt nog eens een Lied,

 

Nu gy 't lest van uw Elenden,

 

Digt voor oogen ziet;

 

Schippers als zy een Haven naken,

 

Of een goede Ree,

 

Plegen Vreugdezang te maaken,

 

Dat het klonk in Zee.

 

Raak mijn Lippen met een Koole,

 

Heer van u Altaar,

 

Spand gy zelfs op mijn Fiole,

 

D'Helder yver-snaar:

 

Steekt gy met u eygen Aassem,

 

Mijn Dank-offer aan,

 

Dat mijn rook en zoete Waassem,

 

Mag naar boven gaan.

 

Godt ik heb wel duyzend reden,

 

U te zingen lof,

 

Meer zijn u barmhertigheden,

 

Als 't ontelbaar stof;

 

Uwen Hemel druypt van Zegen

 

Meer in overvloed,

 

Als een geylen rijpen Regen

 

In den Zomer doet.

 

'k Zal maar zingen van de leste,

 

Die gy my nu schenkt,

 

Die de Kroon is van de reste,

 

Als men 't wel bedenkt:

 

Dat gy my laat gaan in vrede,

 

In die hoop ontbind,

 

Dat ik erven zal die Stede,

 

Daar men U ook vind.

 

Wat zoud my den Hemel helpen,

 

Zoud' gy daar niet zijn!

 

Niet en kan mijn droefheyd stelpen,

 

Als u zoet aanscheyn;

 

'k Hoop u aanscheyn haast te aanschouwen,

 

Als met 't daar aan ziet,

 

Daarom al des Doods benouwen

 

Vrees of agt ik niet.

 

Komt Dood-vyand, komt vry heden,

 

Proeft aan my uw' magt,

 

'k Zal u onder Voeten treden,

 

In mijn 's Heeren kragt,

 

'k Weet dat u dien fellen prikkel,

 

Is uyt d'Hand gedrayt,

 

't Boze scherp van uwen Zikkel,

 

Is lang af gemayt.

 

Wel is waar gy zijt de laatste,

 

Die my bied den strijd,

 

Maar ik weet dat gy de kwaadste

 

Nergens na en zijt:

 

d' Helsche Leeuw heeft dikwils

[p. 5]

 

moedig,

 

My wel hard gedrukt,

 

Maar (Godt lof) zijn Stormen bloedig,

 

Zijn hem niet gelukt.

 

'k Heb de Waereld moeten wagten,

 

Die in 't booze leydt,

 

Die zomteyds dreygt met haar kragten,

 

En zomteyds weer vleyd:

 

Maar door haar geweld of lagen,

 

Ben ik niet geveld,

 

Dan zy Godt! Die voor de slagen,

 

Als mijn Schild hem steld.

 

't Booze Vleesch komt my nog nader,

 

Dat ik met my draag,

 

Dien mens-vyand dien Verrader,

 

Plaagt nu alle Daag:

 

'k Val dan onder dan weer boven,

 

'k Haal nu schand dan Eer,

 

Godt die Eeuwig is te loven,

 

Helpt en sterkt my zeer.

 

Deze hebb' ik onder d'oogen,

 

In Godts Naam gegaan,

 

'k Ben ook in dien Naam bewogen,

 

Tegen u te staan,

 

Zonder schrik of zonder vreeze,

 

Als een Oorlogs-man,

 

Want gy hebt nog Pijl nog Peze,

 

Die my scheyden kan.

 

'k Zie den Prijs voor my bevogten,

 

'k Zie de groen Lauw'rier,

 

Door de Ving'ren Godts gevlogten,

 

Die mijn Hoofd vercier:

 

Godt die my hebt leeren strijden,

 

En u Magt getoond,

 

In mijn zwakheyd t'allen teyden,

 

Gy zijt waard gekroond.

 

Kroond gy my, Gy kroond u Werken,

 

Die gy doet aan my,

 

Gy zult my in 't laast versterken

 

Trouw'lijk blyven by:

 

En my door de Dood doen bringen,

 

In uw hoog Paleys,

 

Daar ik steeds uw' Lof zal zingen,

 

Voor behouden Reys.