De zingende Kees

[p. 14]

De Scheldnaam van de Kees, door de Patriotten tot, een eernaam aangenomen.

Op een Bekende Wys.

Wierdt ooit een Volk: door Helden daden,
Met Eerrennaamen: overladen,
Vereerdt, en na haar dood gekroont;

Gewis het zyn de Patriotten;

Een sterveling moog hier mee spotten;

Zy worden na waardy beloont.

[p. 15]

 

Men noemt ons Keesen, juicht Bataven!

 

Dien Eernaam droeg wel eer een braven,

 

⁺Nu zaal'gen Man te Casareen...

 

Den Hooftman der Romeynsche bende,

 

Die ook 't gebruik der Wapens kende,

 

Als Roomens Vryheid wierd bestreen.

 

 

 

En ziet men af op laten Eeuwen,

 

Dan hoort men onder 't pyntuyg schreeuwen,

 

⁺Ik was en bleef myn pligt getrouw:

 

Rukt vry 't gemartelt lyf aan stukken,

 

Nooit zal 't gevloekt geweld gelukken,

 

Dat onschuld schuld bekennen zouw.

 

 

+ Cornelius den Hoofman over hondert.

+ Cornelis de Wit.

[p. 16]

 

⁺Een derde Kees in onze dagen,

 

Daar hy zyn leven zag belagen,

 

Acht zelfs zyn Moorders meêly waardt,

 

En tot deszelfs behoud gedreven,

 

Smeekt hy om zyn vervolgers leven,

 

Zoo Godtlyk is der Keesen aardt.

 

 

 

Van daar misschien den Naam der honden.

 

Thans Kees genaamt en trouw bevonden,

 

Den Patriotten aangesmeert:

 

Hun Kees genaamd: ô wat vergelding!

 

Hoe maak ik best myn Keesbroers melding.

 

Den naam waar mee wy zyn verëert.

 

 

+ Cornelis de Gyzelaar.

[p. 17]

 

Een Keeshond wakend' in zyn woning,

 

Vreest daar geen ander Heer of Koning,

 

Dan die hem zelfs heeft opgevoedt;

 

Die zig als huysbaas wil verschuylen,

 

Voor doggen met Berlynsche muylen,

 

Zoo heet op Neerlands Keesen bloet.

 

 

 

Zoo eerdt een eerlyk Vaderlander,

 

Om dood nog leven ook geen ander,

 

Dan die hem by zyn regt bewaart;

 

Hy haat die met gehuurde knegten,

 

De zuyvere ontschuldt durft bevegten,

 

En zendt zyn klagten Hemelwaart.

 

 

[p. 18]

 

Een Keeshondt wordt hy zagt behandelt,

 

Wanneer hy vry de straat bewandelt,

 

Is vriend'lyk, streeldt en kwispelstaart;

 

Maar wil men hem zyn buyt ontwringen,

 

Hy byt op 't punt der staale klingen,

 

Van vaêr, of grootvaêr niet ontaart.

 

 

 

Een Patriot ontslaakt van banden,

 

Heeft ook zyn Vaderlandsche handen,

 

Gereed tot trouw en broeder min;

 

Maar wil men door gewelt of listen,

 

Zyn Burger Eygendom betwisten,

 

Treedt hy vol moet het strydperk in.

 

 

[p. 19]

 

En wordt een Keeshondt vast gebonden,

 

Als hy zig wreekt aan andere honden,

 

Hy gaat al grimmend in zyn kot;

 

Hy wagt zyn tyd en los gebroken,

 

Geeft hy in gramschap fel ontstoken,

 

Zyn haaters 't welverdiende lot.

 

 

 

Maar wordt de roede eens afgeslagen,

 

Komt eens de zon der Vryheid dagen,

 

Door kimmen van een driest geweld;

 

Een enkle straal doet hem herleven,

 

En leerdt de dwangzugt voor hem beven,

 

Als hy zig in zyn regt hersteldt.

 

 

[p. 20]

 

Roept dan vry, muyters, keesen, keesen,

 

't Zal altoos ons een eernaam weesen;

 

't Is beter Kees, dan Raaf of Zwyn;

 

Denk aan de Spreuk: het kan verkeeren,

 

Dan zal men uw met nadruk leeren,

 

Wat Patriotsche Keesen zyn.