Vorsse-Mossels eyghenschap, Gheduydet Op de
ghelijckenisse der menschen seden, en leven.
GHy, die de mossel-man hoort roepen, singhen,
kruyen,
Peynst vry, en overvveeght vvat dattet can beduyen;
Soo ghy 't oock niet begrijpt, blijft dan een vveynich stil,
Hier vvert int cort verhaelt al vvat het segghen vvil.
5[regelnummer]
De mossel, teelt, en vvoont als onder felle
baren:
Dat seydt, ghy svvacken mensch laet quaelen overvaren.
De mossel, hecht te gaer, en tobbelt door het sant,
't Leert, datmen eens ghesint moet leven op het lant.
De mossel, sluyt haer huys met dobbel stijve deuren,
10[regelnummer]
Beduydt, en 't seyd, ghy laet u vryheyt niet
verscheuren.
De mossel, broos en teer, is gulsigh, noch besvvaert:
Siet, dat ghy oock dijn lijff voor overdaet bevvaert.
De mossel, pijpt, en nijpt, met open suyver lippen:
Laet niet als reyn gheluydt ô mensche dy ontglippen.
15[regelnummer]
De mossel, die bevvaert, en suyvert mensch
greyn;
't VVijst, dat een sedich hart maeckt alle dinghen reyn.
De mossel, vlecht haer vast, voor buyen, vvint, en
reghen
Och! siet toch voorvvaerts uyt, soo blijffdy niet verleghen!
De mossel, die vvert voor, en teghenspoet ghevvaer;
20[regelnummer]
Ghy dan, let op u stuck, soo blijffdy uyt ghevaer.
| |
Doet als de mossels doen, en houd' u in de
muyten,
VVeest vrolijck binnens-huys, maer, gaet u niet te buyten;
VVant, alsmen zijn ghebou gheduerich wel besit,
Soo blijftmen ongheschent, en altijdt vers, en wit.
25[regelnummer]
VAN MELDERT, weerde vrient hebt
ghy de man bekéken
Die met zijn dom verstant can vande Mossels spreken?
En wederom, hebt ghy, dit nagheseg verstaen,
Oock watter wert ghemeent, en watter dient ghedaen?
Soo isset u vermaeck, 't geen dese mossel-dichten
30[regelnummer]
Met ick en weet niet wat aenwijsen seden plichten,
Door Kordewagen-sanck van Mossel-kookery,
Deurvlochten met vermaeck van soete koddery.
Dan, onder slecht gemall' schuylt somtijdts vry wat onder
Dat alle menschen raeckt, off yemant int bysonder:
35[regelnummer]
Doch, Meldert stoort u niet al roept den Zeeuw wat
stijff;
Want, al zijn Mossel-praet is maer uyt tijt-verdrijff.
Wel aen, het is genoech: ick gaen my weder wenden
Tot Nepen-cluyts ghewoel, en dan mijn dichten enden;
Maer, eer ick voorder loop soo wert u dit vereert
40[regelnummer]
Van een, die Soeckt en vind, en noodich dient
gheleert.
VVil yemant groot gheweet met naersticheyt doorsoecken,
Let op gheringhe stoff; en siet de schepsels aen:
VVat hoeffmen dan behulp van oude, vreemde boecken,
Devvijl, den aller-godt zijn werck, ons doet verstaen.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd