|
| |
Aende deught-kunst ende geest-rijcke Joffrou
Iohanna Coomans,
Een der jongste Dochteren van Phoebus, ende een recht
voetster-kindt der Musaes, verson ende schreef dit volghende Dicht meer met
oprechte meyninge, als na ghevvoonte: Abraham vander Myl.
GHelijck wanneer men sich wat gaet vertreden
In een groen wout van boven tot beneden
Ghekrult van loof, in soett' end' stille Locht,
V schielijck dan met onvoorsiene vlocht
5[regelnummer]
End' onvoordacht comt in u ooren varen
Hier een gheruysch van zitterende blaren,
| |
| |
Oft daer 't ghesmeeck van eenen sachten wint,
Oft gins 't gedraef van Bock, Hart, Rhee oft Hind:
Soo isset oock geen langhen tijt gheleden
10[regelnummer]
Gegaen met my. My quam int oor ghesneden
Dwers deur de locht van fraeye Melody
Een soet gheruysch: 't klonck vrolijck ende bly:
't Scheen dattet was den nae-klanck van een singhen,
Dat Phoebus had seer lieffelick doen klinghen
15[regelnummer]
Op zijne Luydt, met een verblijt ghemoet
Om eenich dinck, dat hem zijn hert de'e goet.
End' als ick wel mijn ooren dede open,
Song hy daerin, dat hem 't hert was deurlopen
End' vol van vreuchd', om dat hem op dat pas
20[regelnummer]
Een Poëtin van nieus gheboren was.
Dat dit sich had seer onlanks toeghedraghen
In Mitels-Burgh, mids in groen VValchraeus
hagen:
Dat dees hem was een trouwe dienarin,
End' eerster groot, recht nae zijn hert end' sin.
25[regelnummer]
Ick hoord' hem oock haer'n naem end' toenaem spellen,
IOHANNA voor end' COMANS daer by stellen.
Mijn oor ick hier noch bet ging sparren op,
Ick was verheught tot inden hooghsten top:
Midts my den naem bekent was, en de vrouwe
30[regelnummer]
Self een vriendin. Daernae uyt goeder trouwe
Komt een tot my, als of van Phoebus waer
Ghesonden af Mercurius. Siet daer!
Die brengt my me'e som vande soete Dichten,
Die onlangs had dees Poëtin gaen stichten.
35[regelnummer]
Ick las een Dicht, daer van 't oud end' nieu-Iaer
Het werck-stof was. Ick sach en las daer naer
| |
| |
't Geen sy voor 't Boeck van Catzen
Maeghden-plichten
Stelt als een Spoor: end' soo noch and're Dichten.
Als ick dees las, bleef ick schier spraeckloos staen,
40[regelnummer]
End' grootelicks met wondering bevaen.
My wonder docht, dat in haer had ghescholen,
End' langhen tijt gheweest had soo verholen
Een rechte geeft end' aer van Poësy,
Een saken-vloet met een stel-konst daer by.
45[regelnummer]
Dat noch ick had, noch yemandt voor twee jaren
In haer ghemerckt, end' noch veel min ervaren:
Niet meer dan 't vyer en 't clare voncken light,
Dat in een key verborghen light soo dicht:
Oft een juweel in zijne kas besloten:
50[regelnummer]
Oft oock de Son, eer dats' haer gaet ontbloten
Van wolck en domp. T'en was noch niet verjaert,
S'en was, end was een Poëtin ghebaert.
Iae, in een maent, oft min noch van te voren
Liet sy noch niet een Dicht-stuck sien oft hooren,
55[regelnummer]
End' eer een maent daernae soo bromde sy,
Al wat sy wou, in goe Poëtery.
Sy schreef een Dicht bevallich end' seer aerdich:
En dat van stof soo dierbaer end' soo waerdich,
Dat Senecas en Platoos wijsheyt t'saem
60[regelnummer]
Daer by niet is, als eenen ydelen naem.
't Geen dat sy schrijft zijn saken vanden Heemel,
Dat dees, maer aerd' end' blommeloose seemel.
Wat vreemder saeck, te zijn soo haest ghemaeckt,
In stof end kunst een Poëtin volmaeckt.
65[regelnummer]
End' dat dit doet niet een der vrye Maeghden,
Die noyt noch yet van kinder-last en klaeghden,
| |
| |
Noch vande moeytt' end' sorgh van huysgesin,
Noch passen moet te doen haer Huys-heers sin:
Maer een met man, huys, kinderen beladen,
70[regelnummer]
Die 't geen dat hoort tot elck, steets moet beraden.
Siet, Persaeus, in dese Vrou een punt,
Dat ghy beknort u niet te zijn vergunt:
Dat ghy niet waert met haest een Dichter worden,
Ghelijck men maeckt de rou ghevlochten horden.
75[regelnummer]
JOHANNA is in haest, met groote spoet
Ghebaert, ghequeeckt een Dichterinne goet.
Sy moet dan wel ('t geen dat ghy seydt te wesen
Geweyghert u) int water uytghelesen
Des Paerde-borns vry hebben nat ghemaeckt
80[regelnummer]
Haer lip end' mont, end' Pyreeus stroom
ghesmaeckt.
Iae, soumen hier wat op zijn Heydensch spreken,
Niet veel en sou met recht daer aen ghebreken,
Of wel men mocht dit segghen, dat sy heeft
Gheseten op Apollôs gouden treeft:
85[regelnummer]
Ende dat sy heeft gheslorpt uyt al de Beken,
Daerin men seght Poëtsche kracht te steken:
Vyt Agannipp' end' uyt Pyrene reyn,
Vyt Arethus' end' Pegasus fonteyn.
Dat, Janna, ghy oock hebt in slaep ghelegen
90[regelnummer]
Op Helicon, en daer soo hebt verkreghen.
Wat vanden damp van zijn Poëtsche cracht
End' Dichtster wierdt alsoo op eenen nacht:
Ia dat ghy hebt Apollo tot uw'n Vader,
End' dat by u de Musaeus al te gader
95[regelnummer]
Sijn by geweest, als ghy gheboren wierdt,
End' Pallas 't werck als Vroe-vrou heeft gestiert.
| |
| |
Maer dat en is geen Christen tael ghesproocken:
Den Hemel is gheweest om u ontloken:
Niet Helicon, niet ist Parnassus bergh,
100[regelnummer]
Daer van u comt een dichtens cracht end' mergh:
't Is Sions Bergh, zijn reuck, zijn geur, zijn tochten,
Die u dees kunst end' wetenschap aenbrochten.
Dien Balsem ist, die eertijts heeft ghevloeyt
In Davids geest, die heeft oock u besproeyt.
105[regelnummer]
Wats Phoebus, wat de Musaes doch te
achten
Als eenen niet, een droomwerck, sonder crachten?
Dien geest van Godt, van Godt den rechten
Godt
Is uwen geest gheworden tot een lot.
Als ick dan sach, dat sulcke vruchten quamen
110[regelnummer]
Van u vet landt, eer oyt de liens vernamen
Dat oyt het was gheploecht, geëgt, besaeyt,
End' daer af wierd' so schoonen Oegst ghemaeyt:
Als ick die sach end' las, heeft my ghescheenen,
Dat al mijn lee'n veranderden in steenen,
115[regelnummer]
Al of ick had Medusaes hooft beschout,
Oft had begaen van Niobe de fout.
Doch 't stack oock an in my een groot verblijden,
Dat ick nu sach, dat ons eeuw', onse tijden,
Ons Vaderlandt ghenoten oock dit goet
120[regelnummer]
By al 't gheluck dat ons den Heemel doet,
Dat nu soo wel oock onder onse vrouwen
Poëten zijn, als eertijts by den ouwen:
Als Sappho was, end' als Faleonia,
End' onlancks noch de wijs' Olympia,
125[regelnummer]
Aspasia, Corinna end' Erynne
Hippolyta die eed'le Poëtinne,
| |
| |
De vrou van dien, die soo vergult beschrijft
Den Hovelinck, daermeed' hy 't Hof gherijft:
Oft als daer was Pescarâs Marckgraeffinne
130[regelnummer]
Victoria kloeck en devoot van sinne:
Daer me'e nu kan ons COMANS kloecke tock
In Poësy wel trecken als een jock.
Ist niet wat groots, dat onse vrouwe luyden
Nu uyt haer pen soet klinckende doen luyden
135[regelnummer]
Een Nachtegaels kunst en geest-rijck gesang,
In plaetse dat, gheleden noch niet lang,
Ons mans, ick seg ons Rherorijcksche mannen,
Ons Camer-volck, die vrienden vande kannen,
Ons spoghen uyt een quâckende gheschreeu
140[regelnummer]
Als van een vorsch, oft van een heesche Meeu?
't Schijnt hier uyt wel, dat nu men heeft te hopen,
Dat tot ons wil begeerlick komen lopen
De geest end' kunst, die eertijts heeft ghewoont
T'Athenen en te Romen hooch ghecroont.
145[regelnummer]
Mijn vreuchd' hier af is daerom noch te meerder,
Dat dit's de Vrou van dien, daer van een eerder
Ick altoos was end' een versegelt vrint,
End' die soo oock tot my weer is ghesint.
Het doet my deucht, dat hy heeft dese eere,
150[regelnummer]
Dat van soo'n vrou hy is de man end' Heere,
Daer van de geest, persoon, eer ende deucht
Sijn goet gheluck vermeeren end' zijn vreucht.
Mijn goede wil en heeft niet cunnen laten,
Me-Joffrou, of ick most in deser maten
155[regelnummer]
V schrijven toe dit mijn goetwillich dicht,
Hoewel 't maer slecht te achten is veellicht:
| |
| |
Of schoon mijn veers en dichtens slappe aeren
(En 't is niet vreemt, ten aensien van mijn jaren)
Beginnen nu te worden drooch end' hol
160[regelnummer]
Van sap, bloet, geest, daer van de jeucht is vol.
Voort bid ick u, ick porre, rade, mane,
Dat ghe'open set de voll'en rijcke krane
Van u fonteyn, die overvloedich welt
Een stroom van Dicht: besprengt daermer ons velt:
165[regelnummer]
Laet uytte mam en tepels van u sinnen
Doen stralen uyt den geest, die daer sit binnen:
Dat deur u wordt verquickt ons Vaderlant,
Oft ymmers die, die nae u Dicht-kunst brant.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd