Zeeuwsche Nachtegael en bijgevoegd Tafereel van sinne-mal

Liefde en denckt geen quaet.

DAer d'ongevalste min die d'Hemel af moet komen,
Tot 's menschen vreucht en heyl sijn, wooning heeft ge[nomen]
Daer can geen tweedracht zijn: sulck huys is niet beset,
Met gramschap toorn of nijd, of diergelijcke smet.
Maer liefd' om rust en vred', doet lichtelijck vergeven,
De feylkens die of d'een of d'ander heeft bedreven:
Sy stoort haer nergens in, maer duydet al in 'tgoet,
Siet door de vingers heen al wat de liefde doet.