De zang-godin aan 't Y. Deel 1

[p. 4]

De Vryheid.

Andante.
Al is 't beminnen Zoet, het kan mijn niet be - hagen, Ik kan de Vrijheid dragen, maar gee-ne minne
gloet, al is 't beminnen zoet: Mijn dichten en mijn trachten, het is em mijn te wachten, op dat de
loose min, toch niets op mijn verwin. Die kwaad hier uit wil. den- ken, hy zal mijn hert niet
krenken, hij strij-de voor de min, de Vrij-heid is mijn zin.

[p. 5]

 

 

 

Van Zorgen ben ik vry,

 

Zo lange Geest en Zinnen

 

Bevryd zyn van beminnen;

 

Ik zing, myn hert is bly,

 

Van Zorgen ben ik vry;

 

Geen meed' Minnaar, geen wreede,

 

Niets rooft my nog de Vreede;

 

ô Vryheid! op den Throon,

 

De Vreede is uw Kroon;

 

Die u niet kan waardeeren,

 

Laat hem de Min vereeren;

 

Hy leert nog vroeg of laat,

 

Hoe loos de Min bestaat.

 

ô Vryheid! zoet vermaak!

 

Die voor u is gebooren,

 

Hem kan geen Min bekooren,

 

Dit is een vaste zaak,

 

 

 

ô! Vryheid zoet vermaak!

 

Bemint gy zoetigheden,

 

Paart Vryheid met de reden;

 

Gy vind na uwen wensch

 

Den Lusthof voor den Mensch:

 

Die dit niet kan beseffen

 

Laat hem de Minschigt treffen,

 

Het is zo breed als lang,

 

De Vryheid is geen dwang.