Zaan-vreugd, opgedragen aan de Zaan-landze jeugd

[p. B2r]

De eenzaamheid.

Wys: Waar of myn Roselyntje blyft.

Doris en Roosje.

DORIS.

ô Zielbekoorende Eenzaamheid!

Gy streeld toch steeds myn hart;

Als gy uw' sombre luister spreid,

Verzagt gy ramp en smart.

Hier in dit bosch, ô Zalig oort!

Ken ik my zelven niet,

Daar de Eenzaamheid myn hart bekoord,

En slaakt al myn verdriet. -

[p. B2v]

 

ROOSJE.

 

Neen Doris! gy zyt niet alleen,

 

Schoon gy hier niemand ziet;

 

Maar de Eenzaamheid baart my geween,

 

En kommer en verdriet.

 

Gezelligheid is myn vermaak,

 

Hoe schoon dit Bosch mag zyn;

 

Als ik in 't morgen uur ontwaak,

 

Baart de Eenzaamheid my pyn. -

 

DORIS.

 

Van waar komt toch dat zoet geluid?

 

Waar woont dat God'lyk beeld?

 

Och! had ik haar eens tot myn Bruid,

 

Dan wierdt myn ziel gestreeld!

 

ô Schoone! komt wat nader by;

 

Voldoet uw' lust, uw' zin:

 

Gy hoorde juist de stem van my,

 

Maar 'k dacht toen aan geen min. -

[p. B3r]

 

ROOSJE.

 

Neen Doris! u zy de Eenzaamheid;

 

Gy zult my nimmer zien;

 

Dit Bosch is moog'lyk u bereid,

 

Daar kund ge uw' hulde aan biên:

 

Maar Roosje wagt op beter lot,

 

Dan op uwe Eenzaamheên;

 

Terwyl zy met uwe liefde spot,

 

Blyft gy, helaas! alleen. -